Dagboek uit Sydney (1): Meer zelfvertrouwen bij IFAC
NBA-directeur Berry Wammes vertegenwoordigt de Nederlandse beroepsorganisatie tijdens het World Congres of Accountants, dat dit jaar plaatsvindt in Sydney. Ook woont hij daar de ledenvergadering bij van IFAC en de vergadering van de zogenaamde 'Edinburgh Group'. Over zijn bevindingen bericht hij op Accountant.nl.
"Of ik wel eens heb gehoord van Dutch Lady?" Mijn tafelgenoot uit Maleisië somt moeiteloos een reeks Nederlandse producten op die in haar land worden geconsumeerd. Naast onder andere de fles melk (Dutch Lady) is ook de klompendans overgenomen. En of ik wist dat Nederland de grootste investeerder is in Maleisië. Ze is ceo van het Maleisisch Instituut van Accountants en weet aanzienlijk meer van Nederland dan ik van Maleisië.
Het typeert de verhoudingen op de jaarlijkse Council Meeting (ledenvergadering) van IFAC. Een nieuwe generatie mondige accountants vertegenwoordigt de beroepsorganisaties van Aziatische of Afrikaanse landen. Hoewel ze zelf vaak in Engeland of de Verenigde Staten hebben gestudeerd, klagen ze over de dominantie van de Angelsaksische landen. Niet helemaal terecht, want IFAC hanteert een uitgekiend systeem voor de zetelverdeling van de diverse boards, om een evenwichtige samenstelling te borgen.
Dit jaar zijn er acht van de 22 bestuurszetels vacant. Vijf van de te benoemen bestuurders zijn vrouw, waarmee het aantal in het bestuur op negen komt. Ze zijn gedreven. "It will be essential to equip the profession to meet change" stelt de IJslandse Margrét Pétursdóttir. De Zuidafrikaanse Fanisa Lamola "would value to influence the global landscape relating to standards in a time when the global accounting profession is in crisis".
Zelfvertrouwen
De stemming op de Council Meeting is minder neerslachtig dan vorig jaar. Toen kondigde de toezichthoudende Monitoring Group aan dat ze de standard setting boards onder de vleugels van IFAC uit wilde halen. Veel IFAC-leden reageerden verdedigend en negatief. Dat is nu anders, er is er meer zelfvertrouwen. IFAC is bereid samen te werken met stakeholders, graag zelfs. Dat kan in een onafhankelijk orgaan, ook prima. Maar dan wel met behoud van de inbreng van het beroep. "Je bouwt geen brug zonder daar ingenieurs bij te betrekken", constateert de nieuwe IFAC-ceo Kevin Dancey. "We hebben veertig jaar ervaring en creëren robuuste standaarden die wereldwijd worden geaccepteerd."
Daar levert het beroep een stevige inspanning voor. IFAC heeft berekend dat - naast de betaalde staf - vrijwillige leden jaarlijks 48.000 uur besteden aan onderhoud en vernieuwing van de beroepsstandaarden. Die vrijwilligheid is een kritiekpunt van de Monitoring Group, die betaalde bestuurders wil. De hamvraag is wie dat allemaal gaat financieren. Externe stakeholders tonen zich tot nu toe niet bijster enthousiast om de portemonnee te trekken. En zo lijkt de wal het schip te gaan keren.
Russen geroyeerd
De Council Meeting stemt ook in met nieuwe leden (Letland, 90 procent vrouwelijke leden) en royeert leden die na herhaalde aanmaning niet aan de criteria voldoen. Dat laatste treft de Russische accountants, die zich daarmee internationaal diskwalificeren.
Scheidend voorzitter Rachel Grimes brengt tenslotte alles terug naar waar het om gaat: de mensen zelf. Twee jaar lang is ze de wereld afgereisd - een IFAC-voorzitter is voor alles ambassadeur - en vertelt hoe ze onder de indruk was van Nigeriaanse accountants die met de politie samenwerkten om financiële criminaliteit te bestrijden, van de paus die haar bemoedigend toesprak ("want accountants zitten boven op het geld en zien alles") en van een Oegandese non die accountant was geworden ("als je armoede wil bestrijden moet je iets van cijfers weten").
Ik schud handen, neem afscheid en maak weer kennis met nieuwe mensen. Want zo gaat dat op dit soort bijeenkomsten. Zondag naar de vergadering van de Edinburgh Group, een groep landen die hun mkb-belangen bundelen.