Dagboek uit Sydney (4): 'Work that feeds'
NBA-directeur Berry Wammes vertegenwoordigt de Nederlandse beroepsorganisatie tijdens het World Congres of Accountants (WCOA) in Australië. Vandaag het vierde en laatste deel van zijn dagboek uit Sydney.
Matt Tindale, baas van LinkedIn Australië, vertelt hoe zijn zoon hem om advies vraagt voor een keuzevak op school. Zoonlief twijfelt tussen IT (zelf leren coderen) en toegepaste filosofie (debatteren, gedragstraining), waarbij hij neigt naar IT, "want dat is van de toekomst en filosofie is van het verleden". Tot zijn verrassing adviseert vader anders: "die software is verouderd nog voor jij van school komt, maar sociale en communicatieve vaardigheden zijn de behoefte van de toekomst." Tindale toont de volle zaal vervolgens statistieken (gebaseerd op LinkedIn-data van bijna zeshonderd miljoen gebruikers) die zijn advies overtuigend bevestigen.
De toekomst van het werk is de rode draad op het WCOA. Accounting- en audittechniek zijn verbannen naar de kleine zaaltjes en geavanceerde ICT-toepassingen zijn alleen te zien bij de commerciële stands. Het hoofdprogramma, inclusief de twee dagelijkse keynotes, gaat over de onzekere toekomst, instabiele werkomgevingen en over de nieuwe eisen die dat stelt aan individu en team. Het programma is daarmee uiterst relevant voor het actuele Nederlandse debat over werk en werkdruk.
Werk moet voeden
Drie jonge vrouwen, allen accountant, geven wervelende presentaties over hun werk. Shelley Cable richt zich op de financiële educatie van aboriginals, een groep waaruit ze zelf afkomstig is. Ze is erin geslaagd het aantal accountants onder de aboriginals te verdubbelen en haar programma te laten adopteren door de VN.
Charlotte Hayes heeft haar vaste baan opgezegd om cfo van de Invictus Games te worden, een nationale variant van de Paralympics. "Mijn beste beslissing ooit", zegt ze. Het werk schenkt haar een voldoening die ze daarvoor niet gekend heeft.
De derde accountant Prya Singh zet na haar baan bij Deloitte een reeks succesvolle ontwikkelingsprojecten op, start een creatief bureau voor huwelijksbemiddeling, schrijft een roman en wordt op haar 28e topmanager bij IT-bedrijf Fonterra. Met een snelle schets visualiseert ze haar opvatting over werk op de flipchart die achter haar staat.
Werk moet je voeden, is haar uitgangspunt, en ze tekent drie elkaar overlappende cirkels die staan voor de domeinen waarop dat moet gebeuren. Die domeinen zijn 'me' (jij en degenen die ervan leven), 'the world' (degenen voor wie je het werk doet) en 'my soul' (jouw behoefte aan zingeving en spiritualiteit). Waar de drie cirkels elkaar overlappen bevindt zich de hot spot, waar het werk ultieme voldoening geeft. Ze zet het woord WHY erbij: je potentieel wordt er ten volle aangesproken, je bent geïnspireerd, je ervaart het grote waarom. Om er direct aan toe te voegen ‘why not’? Waarom zou je met minder genoegen nemen?
Onbeperkte vermogens
De drie vrouwen maken misschien meer uren dan young profs op een Nederlands accountantskantoor, maar tonen geen last van werkdruk. Hun opvattingen passen naadloos in het verhaal van keynote spreker Ken Robinson, 'one of the world’s elite thinkers on creativity and innovation' en met een publiek van zo’n driehonderd miljoen de meest bekeken TED-spreker ooit.
Met rake filmpjes, (zoals We're the Superhumans) illustreert Robinson hoe ieder individu over vrijwel onbeperkte vermogens beschikt. Vermogens die al op jonge leeftijd aanwezig zijn, maar die naarmate de leeftijd vordert door allerlei conventies steeds verder worden ingeperkt. Met hun command & control-cultuur dragen bedrijven hier stevig aan bij. Terwijl het tegendeel juist noodzakelijk is, in een tijd waarin de gemiddelde levensduur van bedrijven gestaag afneemt en inmiddels korter is dan die van mensen. Volgens Robinson is het vormen en ontwikkelen van creatieve teams onontbeerlijk voor organisaties om te overleven. Hij prijst nog snel zijn nieuwe boek aan (Finding your element, oftewel hoe zorg je ervoor dat je in je element bent), voordat hij onder applaus van de vijfduizend aanwezige accountants het podium verlaat.
Ook oud-VN-secretaris generaal Ban Ki Moon’ sprak tijdens de slotbijeenkomst van het WCOA.
Andere ogen
Vlak voordat ik op het vliegtuig stap ontvang ik via de mail het concept voor de aangepaste Veranderagenda Audit. Hoewel ik het grootste deel van de tekst al eerder heb gezien, merk ik dat ik er met andere ogen naar kijk. Ik zet mijn opmerkingen in een bericht aan Irene Kramer, de secretaris van de Stuurgroep Publiek Belang. Over work that feeds, een mooi uitgangspunt voor onze auditpraktijk. Mooi, maar vooral ook harde noodzaak.