Opinie 21 november 2007

Slager geworden?

Ik kreeg vanuit verschillende hoeken vragen en verbaasde opmerkingen over mijn vorige blog, met als kern zo ongeveer: "Ben je nu ineens ook een van de slagers geworden, met je kritiek op het NIVRA?"

Arnout van Kempen

Als blogger moet je er altijd rekening mee houden dat je misverstaan wordt, maar in dit geval denk ik, al herlezende, dat ik misschien wel iets te genuanceerd heb proberen te zijn.

Al sinds de Ledenvergadering waarin de VGC werd aangenomen is er, naar mijn waarneming, een veenbrand gaande in het accountantsberoep, die zich niet laat blussen door haar te ontkennen. Zowel binnen de kaders van het NOvAA als het NIVRA, zijn leden opgestaan die zich hard verzetten tegen de regelgeving. Het 'georganiseerde verzet' binnen het NIVRA is vooral afkomstig van een groep leden rond de stichting Wakkere Accountant. Deze stichting en/of haar voorzitter voert rechtzaken, dient klachten in bij de Raad van de Journalistiek wegens haar onwelgevallige teksten in de MAB, ronselt stemmen en dient moties in om de facto het NIVRA-bestuur naar haar hand te zetten.

Waar ik me zorgen over maak, véél zorgen, is dat de doelstellingen van de SWA onschuldig en redelijk klinken (ik noemde al eerder: dáár sluit ik me probleemloos bij aan), maar dat de uitwerking eerder op een guerrilla tegen het NIVRA lijkt. Ik constateer dat het verzet tegen de VGC zich laat samenvatten in drie kwesties: 

1. De VGC is wat onzuiver in de zin dat regelgeving en tools voor het omgaan met die regelgeving in één tekst zijn opgenomen. Die kritiek is feitelijk juist, maar niemand maakt mij wijs dat dat een reden is om je te verzetten tegen de VGC, want je hebt er feitelijk geen enkele 'last' van.
2. De definities uit de VGC zijn onduidelijk, want je weet maar nooit of je nou openbaar accountant bent of niet. Die kritiek moge feitelijk juist zijn, hoewel mij ontgaat wat er zo onduidelijk is, maar het maakt niets uit. Wie de basale beginselen van de VGC begrepen heeft wéét dat het grote verschil tussen GBR en VGC nu juist is dat de regels niet afhankelijk zijn van 'wat voor soort accountant' je bent, maar van 'wat je feitelijk doet'.
3. De definities uit de VGC zijn te streng, accountants zouden zelf moeten kunnen kiezen of ze als openbaar accountant willen optreden of niet. En ook hier geldt natuurlijk, dit is kritiek van iemand die de essentie van de VGC niet begrepen heeft.

De kritiek, buiten de inhoudelijke kritiek zoals dhr Blokdijk die indertijd bijvoorbeeld formuleerde en waar inhoudelijk over geargumenteerd is, lijkt daardoor vooral uit te gaan van een dubbele agenda. Niet de VGC, maar de contributieverordening lijkt het 'probleem'. Op mij wekt de aanpak van de SWA de indruk dat men op zoek is naar een free ride.

Wie wel de maatschappelijk uiterst hoog gewaardeerde RA-titel wil voeren, maar marchanderen wil over regelgeving die vraagt integer, objectief, deskundig en professioneel te zijn, en de geheimhouding serieus te nemen, is simpelweg bezig de waarde van de RA-titel direct en voor kortzichtig eigenbelang te vernietigen.

Maar, zoals ik in mijn vorige blog al aangaf: dat is wat ik als waarnemer zie. Wat ik mis, is duidelijkheid. Het NIVRA toont zich zakelijk en beschaafd, en past daarom wel op zich al te hard en expliciet uit te spreken over de aanpak van de SWA. Begrijpelijk, maar jammer, als je het mij vraagt. Aan de andere kant, ik neem graag aan dat de SWA nobele motieven heeft, maar haar uitingen tot op heden wijzen in de richting die ik beschreef. Waar blijft kortom het grote interview met de voorzitter van de SWA waarin hij, eindelijk, eens klip en klaar uitlegt wat de echte motieven van de SWA zijn? Als ze zo nobel zijn, dan moet dat uit te leggen zijn. Zijn ze dat niet, dan had ik gelijk met de oproep: kom naar de ALV, want er wordt aan de fundamentele waarde van uw titel geknaagd. Door de SWA c.s., of als de SWA gelijk heeft, door het NIVRA.

Laat mij alvast klip en klaar zijn: ik koester, na jarenlange intensieve ervaring met het NIVRA, in ieder geval géén andere verdenking jegens het NIVRA dan dat ze misschien iets te voorzichtig en iets te beschaafd blijft in dit conflict. Zolang ik geen betere argumenten hoor van de SWA denk ik dat niet zozeer het NIVRA, als wel uw titel die het NIVRA tracht hoog te houden, steun verdient.