Romantisch boekhouder Zalm en de accountants
Bloggen gaat gepaard met een zekere verslaving. Altijd op zoek naar een onderwerp. Altijd ogen en oren open. Altijd een stapeltje met mogelijke onderwerpen bij de hand.
Dinsdag was het weer zover: net een uitdagend blog ingediend om te prikkelen en discussie op te wekken. Ik zou graag de mening horen van de accountantskantoren als het gaat om de houdbaarheid van hun businessmodel. Op dat punt komt immers serieuze dreiging van overzee.
Vorig jaar namen nog enkele collega's deel aan het debat, ze starten het zelfs op. Tot nog toe is het oorverdovend stil. Zijn vast druk met crisisbestrijding...
Terug naar dinsdag, 's morgens rond een uur of tien. Mijn blog staat er net op. Verschijnt er een persbericht met daarin de mededeling dat Gerrit Zalm die dag zijn boek presenteert. Daarin zou staan dat hij met aftreden heeft gedreigd ten tijde van de stemming over de accountantswetgeving.
‘!@#$%^&*!!!', dacht ik op dat moment. Had ik maar even gewacht met het net ingediende blog. De actualiteit is immers belangrijker. Ging meteen naar de boekhandel. Balen: het boek komt pas aan het eind van de middag. Heb dan een etentje, toepasselijk genoeg in een visrestaurant. Is erg gezellig. Een tafel verder zit Johan ‘elk nadeel heb zijn voordeel' Cruijff.
Moest het bij thuiskomst doen met Zalm als gast bij Pauw & Witteman. Viel tegen. Dan maar naar onthullingen gezocht op internet. Kon weinig vinden. Hooguit meldingswaardig is dat de Amsterdamse wethouder van Financiën, Lodewijk Asscher, toenmalig minister Zalm in november 2006 had getypeerd als ‘een romantisch boekhouder'. Het was iets dat Zalm zich niet leek te herinneren bij Pauw & Witteman toen hij vragen kreeg over de titel van zijn boek.
In het inmiddels, woensdag, aangeschafte boek kan ik eveneens geen verwijzing naar Asscher vinden.
Terug naar de accountantswetgeving. Zalm noemt het in zijn boek (pagina 251) ‘een hete aardappel', die hij kreeg doorgeschoven van Economische Zaken. Hij beschrijft zijn overleg met de beroepsorganisaties NIVRA en NOvAA. Met eerstgenoemde loopt het ‘vlekkeloos'. Met de NOvAA is het een strijd, Zalm noemt het zelfs een ‘guerrillaoorlog'. Mijn eerder in een blog getoonde enthousiasme over de fusie wordt direct een stuk minder...
Zalm beschrijft de lobby die de NOvAA voert. Waar de woordvoerders van het CDA en de VVD zich achter het voorstel van de minister lijken te scharen, gaat de NOvAA onder leiding van oud- NOvAA-directeur Peter Legerstee de lobby aan bij de fractieleden van genoemde partijen. VVD-kamerlid Charlie Aptroot meldt "dat hij nooit akkoord zal gaan" met het wetsontwerp en het CDA laat weten aan het eind van het debat tegen te zullen stemmen.
Hoewel er dan nog steeds een Kamermeerderheid voor het wetsvoorstel zal stemmen is Zalm des duivels. Hij acht het "ongehoord dat onjuist geïnformeerde regeringsfracties - op basis van een keiharde lobby - tegen een wetsontwerp zullen stemmen". Hij gaat lunchen met VVD-vice-fractievoorzitter Bibi de Vries, tegen wie hij zegt af te zullen treden als haar fractie tegen stemt.
Nu wordt het boek spannend, dacht ik en lees snel verder. Maar diepbedroefd moet ik het volgende lezen: "Ze [Bibi de Vries] denkt eerst dat ik een grapje maak. Dat wetsontwerp is toch politiek niet belangrijk, daarvan ligt toch geen kiezer wakker".
Mijn vertrouwen in de VVD zakt tot een dieptepunt. Gelukkig riposteert Zalm als volgt: "Ik wil geen minister zijn in een bananenrepubliek, waarin Kamerleden meer geloof hechten aan de informatie van een lobbygroep, dan aan de informatie die ik geef."
De VVD komt bij mij weer even in beeld, mits Bibi het veld ruimt natuurlijk.
Zalm belt ook met minister-president Balkenende en CDA-fractievoorzitter Verhagen over zijn mogelijke aftreden. Zijn powerplay werkt: het wetsontwerp wordt unaniem door de Tweede Kamer aanvaard.
Dan blijkt de humor van de minister: hij stuurt NOvAA-directeur Peter Legerstee een fles wijn met daaraan een kaartje. ‘Als troost'. Het bijtertje Legerstee reageert met de mededeling dat hij hetzelfde zal doen als de Eerste Kamer het wetsontwerp afwijst, want dat is de volgende slag. Zover is het niet gekomen: ook die Kamer ging unaniem akkoord met het wetsvoorstel. Vilein en een beetje onder de gordel stelt Zalm daarover het volgende: "De ziekte van Legerstee zal daar mede debet aan zijn."
Ik moest dit met u delen.
Doe mij toch nog even een plezier: lees mijn vorige blog en reageer erop. Uiteindelijk is het daar aangesneden onderwerp voor de lange termijn belangrijker dan de in deze blog aangesneden actualiteit.