De X van 2010
Een inmiddels bekende traditie: de selectie van opmerkelijke zaken uit het voorbije jaar. Met deugdelijke grondslag samengesteld en volstrekt objectief (tenzij anders vermeld). Daarover wordt niet gecorrespondeerd. Wel bij voorbaat excuses aan eenieder die zich benadeeld of gepasseerd voelt.
Dooddoener van 2010: 'Met de kennis van nu'. Populair geworden tijdens de verhoren van de commissie De Wit, maar ook daarbuiten populair. Zie ook de understatement van het jaar.
Onnozelste campagnefoto 2010: Jan Peter Balkenende in Volendam met T-shirt 'Fuck Drugs'. Blik bier in de hand, omringd door dito zuipende jongeren.
Onbeschaamdste benoeming was die van de nieuwe directeur van de Rekenkamer Amsterdam. De door de PvdA gedomineerde politiek koos een partij-apparatsjik als opvolger van de onafhankelijke Victor Eiff.
Concert van het jaar. Dat waren er drie. Todd Rundgren, miskend popgenie, in Paradiso. En tijdens North Sea Jazz de Pat Metheny Group plus daags daarna Chick Corea's Freedom Band. Die laatste inclusief de 83-jarige maar veel jonger ogende meesterdrummer Roy Haynes. Maar dit alles geheel terzijde.
Omzwachteld understatement van het jaar bedacht het NIVRA, over woekerpolissen, in de collectieve management letter voor de verzekeringssector: "De financiële sector heeft in het verleden producten aangeboden waarvan door de veranderde maatschappelijke opvattingen nu blijkt dat deze naar de huidige maatstaven op maatschappelijke weerstand stuiten." Verder een mooi initiatief, die brief, maar dit was tenenkrommend.
Belangenbehartiger van 2010 was voorzitter Elco Brinkman van Bouwend Nederland. In een aflevering van tv-programma Brandende Kwesties over de bouwfraude beweerde hij dat niet de bouwbedrijven zelf van de illegale prijsafspraken profiteerden, maar de samenleving, in de vorm van werkgelegenheid.
Modestatement van het jaar (maar dan omgekeerd) leverde de brievenbusplassende en uiterst kaalgeschoren PVV'er Eric Lucassen. Het kan verbeelding zijn, maar sedertdien lijkt de merkwaardige trend bij mannen om zich vrijwillig een freefighter-uiterlijk aan te meten op zijn retour.
Accountants van het jaar zijn de twitteraccountants (#Tuacc). Jammer van die koosnaam - Twitter is slechts een communicatiekanaaltje - maar het initiatief verdient alle lof. Actieve openbaar accountants die vrijuit denken en praten over de toekomst van het beroep, zonder last of ruggespraak. Hoe lang was dat geleden? Nu het momentum vasthouden en concreet worden.
Opmerkelijkste fanmail van het jaar was die van het accountantsberoep (internationaal) aan haar toezichthouders. Het gemak waarmee accountants extern toezicht roemen en inroepen om hun kwaliteit en professioneel-kritische houding te borgen, blijft verwarren. Was het beroep niet juist voor die houding opgericht?
Definitief door het ijs 2010, zie de belangenbehartiger van het jaar.
Niet om aan te horen 2010. De advocatentweelingbroers Anker. Hevige krampen zijn het gevolg bij het beluisteren van deze schijnbaar in permanente gedachteworsteling verkerende moeizame praters. Maar dat is strikt persoonlijk.
Frisse start. Dit eerste nummer van Accountant, hopen wij. Een voorspoedig 2011!
Deze bijdrage is ook als column geplaatst in het januari/februarinummer van Accountant.