Aandeelhouders aan het woord
De directeur van de Vereniging van Effectenbezitters, Jan Maarten Slagter, stelde in zijn column in De Telegraaf (14 juni 2011) het volgende: "De accountant is steeds meer opgeschoven naar een belangenbehartiger van de gecontroleerde vennootschap die moet oordelen of een bepaalde post in de jaarrekening van zijn cliënt nog wel extern te verdedigen is".
Slagter maakt verder duidelijk dat het belang dat hij de accountant in de praktijk ziet verdedigen, niet het belang is dat deze moet verdedigen: namelijk dat van de aandeelhouders en andere belanghebbenden. Die hebben belang bij een goede controle en daarbij past - dit zijn mijn woorden - distantie tussen ondernemingsleiding en accountant. Distantie die te vaak (b)lijkt te ontbreken.
Slagter spreekt dus namens aandeelhouders. In zijn column refereert hij onder meer aan die van Innoconcepts, Landis en LCI. Ter ziele gegane ondernemingen waarbij de accountants naar de mening van de VEB faalden, fouten maakten en/of onduidelijkheden laten bestaan.
Wat daar ook van zij, het geeft te denken dat de aandeelhouders de accountant op deze manier positioneren.
Het geeft te denken dat de feitelijke (wettelijke) opdrachtgever van de accountant, de aandeelhouder, kennelijk onvoldoende vertrouwen heeft in de zekerheid die de accountant verschaft. Met name in situaties waarin het er echt om gaat, zoals ingeval van fraude en (dreigende) discontinuïteit.
Het geeft te denken of het in die context nog wel zinvol is om de controle conform de huidige opzet en het wettelijk stramien verplicht in de handen van de controlerend accountant te stellen.
Het geeft te denken of een andere opzet van de accountantscontrole niet meer kwaliteit en toegevoegde waarde oplevert.
Ik heb over deze thematiek reeds nagedacht en doe daarvan verslag in een essay in FD Outlook van 28 juni aanstaande. Een essay dat dan tevens als blog op deze site zal worden geplaatst.