Het vertrouwen waard?
Onlangs verscheen het actieprogramma 'Het vertrouwen waard' voor de mkb-accountant. Het NBA-bestuur is van mening dat de mkb-accountant een grote maatschappelijke functie heeft. Terecht. Daarom is gekozen om de ‘mkb-accountant' als zodanig mee te nemen in de strategische doelen. Terecht.
Daar hoort natuurlijk een actieprogramma bij. Terecht. Daar hoort een krachtige titel bij. Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. ‘Het vertrouwen waard'. Hoe ongelukkig kun je een titel voor een actieprogramma voor accountants werkzaam in het mkb formuleren?
Vanuit de mkb-ondernemer geredeneerd zou ik meteen als eerste de vraag stellen: Was mijn accountant dan niet te vertrouwen?
Ook vanuit de perceptie van de mkb-accountant vind ik deze titel niet helemaal handig. Het heeft iets sterks ethisch, waar overigens niets mis mee is. Maar, is het niet de bedoeling dat wij als mkb-accountant juist de focus willen hebben en houden op de toegevoegde waarde die ons onderscheidt van die grote groepen adviseurs die ook in dezelfde mkb-vijver vissen?
Ik krijg sterk de indruk dat zaken door elkaar beginnen te lopen. De problematiek van de grote kantoren en de maatschappelijke onrust over vertrouwen sijpelt nu plotseling door naar het midden- en kleinbedrijf. Heeft de mkb-accountant iets uit te leggen aan zijn klant over vertrouwen? Ik dacht het niet.
Zaken lopen door elkaar. Zo moeten ook alle mkb-accountants de PKI-cursus volgen. Ook een uitvloeisel van maatschappelijke onrust bij het grootbedrijf, waar de mkb-accountant weer voor mag bloeden.
Natuurlijk zitten daar ook goede kanten aan. Doet men geloven. Maar volgens mij kunnen mkb-accountants met een aantal andere (verplichte) cursusonderdelen meer waarde bieden richting klant dan via een dergelijke cursus.
Wat mij verder opvalt aan het document, is dat er nergens eens luid en duidelijk wordt gedefinieerd wie nu onze mkb-klant is en wat zijn of haar wensen zijn. Het is te algemeen.
Het document legt de focus sterk op ledenontwikkelingen, regelgeving en NBA-ondersteuning. Een gemiste kans. Het zou juist nu hét moment moeten zijn om de mkb-ondernemer centraal te stellen. Wat verwacht deze ondernemer? Waar liggen zijn behoeftes en wensen richting accountant? Wat doen wij als beroepsgroep goed of fout? Deze mkb-ondernemer bepaalt namelijk de boterham voor velen van ons.
Nogmaals, dik negentig procent van het mkb is kleinbedrijf met maximaal tien fte's. Ik krijg de indruk dat het document sterk de focus legt op die paar procent waar een wettelijke controle noodzakelijk is. Maar dit is procentueel maar een zeer klein gedeelte.
Focus nu a.u.b. eens een keer op de massa die kleinbedrijf heet. Daar werkt het overgrote deel van onze leden voor, met middelgrote en veelal kleine kantoren. Als wij het over de mkb-accountant hebben hoort dáár de focus te liggen. En dus niet bij die paar procent. Het is dus goed om het oor te luisteren te leggen bij het kleinbedrijf. Wedden dat deze doelgroep met een andere titel voor ons actieprogramma zal komen?
Deze bijdrage is ook als column geplaatst in het oktobernummer van Accountant.