Passie voor steunkousen
In de amoureuze betekenis scoren Italianen het hoogst, maar als het gaat om 'gepassioneerdheid' op andere terreinen dan staan Nederlanders momenteel onbedreigd aan kop. Want afgaande op het aantal mensen dat tegenwoordig wordt voortgedreven door 'passie', is Nederland zo langzamerhand een van bevlogenheid zinderende krachtcentrale van nucleaire proporties.
Op deze plek verwonderde ik me vaker over de razende snelheid waarmee bepaalde uitdrukkingen door een gans volk worden overgenomen. Ik schreef al eens over de epidemische 'transparantie' en zijn jongere broertje 'helderheid'. Zonder resultaat overigens, want een groot accountantskantoor noemt zichzelf nog altijd "een heldere, betrouwbare, transparante en vooral duidelijke partner in accountancy". En dat schijnt serieus te worden bedoeld. Net zo is het met ander managementjargon. Plotseling gebruikt iedereen het.
En nu is er dus passie. In de reclame is de term al net zo algemeen als ‘kwaliteit' of ‘al vanaf'. Volgens een bekende autofabrikant worden automobielen gedreven door passie. En, zo wordt er in die commercial aan toegevoegd: "Met passie ga je uitdagingen aan." Want er kan natuurlijk altijd nog een extra cliché bij. Het wachten is op een producent met een onbedwingbare passie voor steunkousen of incontinentieluiers.
Ook in de politiek, het management en het dagelijks leven wemelt het tegenwoordig van de gepassioneerden. Een verder gezond ogende student vertelde mij onlangs "het motiveren van mensen is mijn passie". In het blad Management Scope, waar 'topondernemers' in loondienst enthousiast mogen vertellen over zichzelf, dook het woord al jaren geleden op. Plotsklaps spraken managers daar allemaal over de 'passie' voor hun werk en werkgever (kort daarvoor waren ze nog allemaal 'spiritueel'). Mogelijk ben ik te sceptisch, maar zoiets stemt mij uiterst wantrouwend. Het zou immers zomaar kunnen - om een andere modeterm te gebruiken - dat diezelfde gepassioneerde manager een halfjaar later zijn diensten alweer onbekommerd ergens anders verkoopt en daar weer diezelfde ‘passie' zegt te voelen.
De organisatieadviesbranche loopt altijd voorop met de nieuwste babbelmode. In het kader van een niet nader te noemen ‘traject' vroeg een consultant mij alweer een tijd geleden bloedserieus: "Wat is je passie?" Natuurlijk heb ik dat niet verteld en noemde ik gewoon wat interesses en liefhebberijen, maar toch bracht zijn intieme vraag me even van mijn stuk. Ook in de accountancy is de gepassioneerdheid niet meer weg te denken. Kantoren berichten vol trots over de passie die hun medewerkers drijft. En in juni stonden op Accountant.nl vrijwel gelijktijdig drie opiniebijdragen met de term 'passie' in de titel.
Ik wil geen spelbreker zijn, maar mag het ook een onsje minder? Natuurlijk, om als professional goed je werk te doen moet je beschikken over betrokkenheid bij je product en lol in je vak. Over beroepstrots en een zekere gedrevenheid. Je dagelijks naar je werk slepen voor wat geld zou ook een wel erg armetierige levensvervulling opleveren.
Maar passie? Dat woord heeft toch een wat sterkere lading, lijkt me. Overmatig gebruik van superlatieven maakt ze betekenisloos. Bovendien: Als je echt 'passie' hebt voor je werk, welke term gebruik je dan nog voor je favoriete hobby of nieuwe geliefde?
Deze bijdrage is ook als column geplaatst in het juli/augustusnummer van Accountant.