Opinie

Post-Tenerife

Onlangs was ik aanwezig bij een brainstorm-sessie van het NBA. Uitgenodigd waren vertegenwoordigers uit de medische branch, de luchtvaartsector en de accountancy. Het basisidee was ‘wat kunnen we leren van elkaar?'.

De reden dat ik er zat zal deels te maken hebben gehad met mijn  eerdere blog over dit onderwerp. Dat u niet denkt dat ik recent ben toegetreden tot het perfide establishment.

Het was, om het heel voorzichtig uit te drukken, een bijzonder boeiende bijeenkomst. Ik weet dat er mensen zijn die dit allemaal maar onzin vinden, maar het valt moeilijk te ontkennen dat de drie sectoren alle drie redelijk vergelijkbare processen meemaken, en redelijk wat overeenkomsten in structuur hebben. De medische sector en de accountancy zitten in de hoek waar de klappen vallen, de luchtvaarsector heeft al heel wat meters gemaakt. Wie wil, kan leren van de andere sectoren.

Zoals ook de andere sectoren iets kunnen leren van de accountancy. Laten we vooral niet doen alsof de accountancy een zielig zieltogend brokje ellende is dat eigenlijk humaan uit haar lijden verlost zou moeten worden.

Uit de luchtvaartsector valt op dat alles, het hele eigen universum, wordt verdeeld in pre-Tenerife en post-Tenerife. De vliegtuigramp die een Umwertung aller Werte in de wereld van het vliegen zou betekenen.

Het riep de vraag op, of ook wij, accountants, ons Tenerife hebben. Mijn suggestie was: ja, dat hebben we. Niet in één ramp, maar in een soort 1672 voor de accountancy. Maar alle rampen uit die periode resoneren bij de naam van Enron.

In eigen land leverde dat rampjaar ons de Wta op, de definitieve doorbraak van het 'kantoordenken' en het einde aan het ‘mensenvak', de externe toezichthouder, en de diepste crisis die de accountancy in haar meer dan een eeuw bestaan heeft meegemaakt.

De discussie was vervolgens of we ons post-Enron al begonnen zijn, zoals de luchtvaart, of dat we nog moeten beginnen. Mijn stelling is dat post-Enron allang bezig is, maar dat de accountancy als sector daarbij veel te weinig zelf haar richting kiest. Een voorbeeld ter illustratie:

Vanuit de medische sector werd verwezen naar het onderzoek naar vermijdbare doden in ziekenhuizen door de Orde van Medisch Specialisten. Het advies was ongeveer: accountants onderzoek eens welke top tien aan eenvoudige dingen 'handen wassen voor je opereert') je kunt regelen om vermijdbare schades drastisch te verminderen.

De reactie vanuit de NBA: goed plan, gaan we doen. Eens zien welke informatie de AFM heeft.

Voelt u hem?

Waarom informatie bij de toezichthouder halen? Niet dat ik de AFM wantrouw, maar neem als sector zelf het initiatief, doe zelf onderzoek en concludeer zelf wat er te doen staat. Laat het beeld eens achter dat de sector alleen maar de hakken in het zand heeft en externe partijen voor beweging zorgen.

Ik voorspel (en mijn voorspellingen komen uit) dat post-Enron pas op post-Tenerife gaat lijken, als de sector krachtig het initiatief tot analyse en verbetering naar zich toe trekt. Wachten op de AFM zorgt dat de zaak verder en verder afglijdt. En dat kun je niet de AFM verwijten.

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Arnout van Kempen di CCO CISA is Senior manager Risk & Compliance bij Baker Tilly. Hij schrijft op persoonlijke titel. Hij is lid van de Commissie Financiƫle verslaggeving & Accountancy van de AFM en lid van de signaleringsraad van de NBA. Daarnaast is hij diaken van het bisdom 's-Hertogenbosch.

reacties

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.