Opinie

Weg met de cfo!

Op deze Pinksterdagen is het goed even bij te praten over het onderwerp cfo. In MCA (Management Control & Accounting) van april 2013 geeft Frank Verbeeten een aardig overzicht van Amerikaanse research over het spanningsveld in en rond deze functie.

Daarbij gaat het over de spanning tussen geldmanagement-verantwoordelijkheden van de cfo enerzijds en zijn fiduciaire rapporteringstaak anderzijds, met veel accent op de verstorende invloed van zijn/haar bonusprikkelsysteem op vooral die laatste taak.

Het is een welkome en zeldzame bijdrage, zeker in Nederland waar iedereen binnen ons accountantsberoep, accountancy-academia en governance-experts onder tafel lijken te duiken wanneer je dit soort vragen over dit onderwerp aanzwengelt.

De samenvatting en conclusies van het artikel zijn nogal wat afgevlakt en understated, tenminste in vergelijking met het grondmateriaal dat wordt gepresenteerd. Maar toch geeft het artikel voldoende draagvlak om de schizofrenie van deze volkomen overbodige incestueuze kernfunctie duidelijk te maken.

Nu management-accountants en financial executives dit taboe-onderwerp zelf aan de orde durven te stellen, wordt het misschien eindelijk tijd voor de openbare accountants er ook iets over te zeggen. Beginnend met de vraag waarom we de onverenigbaarheid van de twee kernfuncties van de cfo, met name wanneer bonusgedreven, nooit terugvinden in management letters of, nog beter, een collectieve management letter van de NBA.

De prijs van deze bestuurlijke wanconstructie (cfo) wordt meteen duidelijk wanneer je de researchgegevens leest (ook na afvlakking, gegeven het feit dat Europa in het algemeen een gematigder bonusbeleid heeft) en je je realiseert dat het de controlerend accountant op achterstand zet nog voor hij aan zijn taak is begonnen.
Dat heeft een zwaardere prijs in termen van beroepsefficiency en -effectiviteit dan de omstandigheden die aan de basis liggen van andere hervormingsmaatregelen, of het nu over verplichte kantoorroulatie gaat of de risico's van de combinatie van controle en advies.

Terwijl er zo'n eenvoudige oplossing is: gewoon weg met de cfo! We hebben ‘m niet nodig, zoals deze scribent als diverse keren heeft herhaald (zoals in april 2011). Na een jaar missen we ‘m al niet meer: de treasurer neemt de geldmanagement-eindverantwoordelijkheid over, de controller de fiduciare, en we hebben een belangrijke hobbel in het disfunctionele van alle acountancy-acteurs weggenomen.

Daar heb je geen vurige tongen voor nodig, gewoon dagelijks gezond verstand en een heel klein beetje gumption - als je nog in het vak zit tenminste.

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Jules Muis verliet in 1995 het openbare accountantsberoep en was vervolgens vice president en controller van de Wereldbank en directeur-generaal en chief internal auditor van de Europese Commissie. Van 2014 tot eind 2020 was hij lid van de Public Interest Oversight Board (PIOB). Muis was van oktober 2012 tot oktober 2015 ook lid van de Board of Auditors van het European Stability Mechanism (ESM). Jules Muis schrijft op persoonlijke titel.

reacties

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.