Hoogleraar in de fout
Nee, deze bijdrage gaat niet over mijzelf. Hetgeen overigens niet wil zeggen dat ik nooit fouten maak. Net als ieder ander doe ik dat namelijk dagelijks. Of is dat reeds een foutieve veronderstelling?
Deze bijdrage gaat over een Amerikaanse collega: James Hunton, voorheen verbonden aan Bentley University. Van deze hoogleraar heeft de American Accounting Association (AAA) 25 artikelen ingetrokken die door Hunton zelf of als medeauteur zijn vervaardigd.
Hunton werd door zijn collega’s in de Verenigde Staten opgenomen in de lijstjes van toponderzoekers binnen de accountancy. In ons land is hij eveneens bekend. Zo was hij verbonden aan de Erasmus Universiteit (Rotterdam School Management) en publiceerde hij met Nederlandse collega’s.
In feite gaat het hier om een ‘Diederik Stapeltje’ binnen de accountancy. Wat is het geval? In het voorjaar van 2012 ruikt de redactie van The Accounting Review onraad inzake het door Hunton vervaardigde artikel ‘A field experiment comparing the outcomes of three fraud brainstorming procedures: nominal group, round Robin and open discussion’.
Gesprekken met Hunton hebben niet geleid tot het wegnemen van twijfels, waarna een melding door de redactie bij Huntons universiteit volgde. Nadien kwam nog een ander signaal binnen, hetgeen een onderzoek en een rapport van de ethics officer van Bently University tot gevolg had.
Het rapport is kort, maar zeker lezenswaardig. Het toont dat een forensisch onderzoeksteam de computerbestanden van Hunton heeft onderzocht, alsmede de back-ups op de universiteitsserver. Hunton, deskundig op het terrein van informatietechnologie en forensische accountancy, bleek vermoedelijk van alles te hebben geschoond en vernietigd.
Documenten – zoals geheimhoudingsverklaringen - die nog teruggehaald konden worden bleken aangepast, onjuist, tegenstrijdig of anderszins vreemdsoortig te zijn. Documenten inzake onderzoeksdata bleken niet aanwezig te zijn en onderzoeksdata bleken ook niet met medeauteurs te zijn gedeeld.
Al met al is overtuigend bewijs gevonden dat Hunton de regels inzake wetenschappelijk onderzoek heeft geschonden. Door data te fabriceren en/of te vervalsen. Door bewijs te vernietigen en te manipuleren. Door niet mee te werken aan het onderzoek naar zijn publicaties.
Hunton nam, nadat hij met de meldingen en het onderzoek werd geconfronteerd, direct ontslag. In zijn tijd bij Bentley University (1996-2013) publiceerde hij zo’n 50 artikelen. Als gezegd is een groot deel daarvan inmiddels ingetrokken.
Het grappige, of past hier het woord paradoxale beter, is dat Hunton is gestruikeld over een paper dat handelde over fraude. Schreef hij dat uit arrogantie of wilde hij het noodlot tarten?