Opinie

Excuustruusfunctie

Stop discussies over glazen en stalen plafonds, wettelijke verplichtingen, en daardoor het creëren van excuustruusfuncties. Vrouwen zijn helemaal niet zielig. Ze zijn geen slachtoffers van mannen of van een glazen plafond.

Vrouwen hier behoren tot de meest vrije en onafhankelijke mensen ter wereld. (…) Ik zeg dit omdat vrouwen een keuze hebben: klagen of iets doen.

Wees trots op wat je hebt bereikt, laat veel meer van je horen en doé wat. Lever een positieve bijdrage.

Nederland moet oppassen dat we niet te geforceerd het vrouw-zijn benadrukken bij het aannemen van topfuncties, commissarissen en leden van raden van bestuur.

Vrouwen willen niet aangenomen worden vanwege hun sekse, maar om hun kwaliteiten. De nadruk leggen op vrouw-zijn helpt nooit om de grote brug te slaan naar de vrouwelijke doelgroep. Vrouwen zullen zich juist gediscrimineerd voelen en hun trots verliezen.

De meeste vrouwen werken in deeltijd en willen ook liever - onder meer vanwege zorgtaken - niet fulltime werken. Dat is een respectabele keuze.

Dus: geen averechts werkende wettelijke verplichting maar een focus op het schoonboenen van sticky floors, zodat vrouwelijke werknemers sneller de eerste trappen van de carrièreladder durven en gaan betreden. Verder moeten ze het toch echt zelf doen.

Enfin. Wat zou ik graag willen dat ik vorenstaande had geschreven. Het strookt volledig met mijn mening: hou op met dat gedoe over het vrouwenquotum, over het glazen plafond, over de noodzaak van vrouwen aan de top.

Ik had het willen schrijven. Maar ik - dat moet ik bekennen - durfde het niet. Vanwege de boze reacties die ik van een deel van het vrouwelijke deel van de bevolking zou krijgen. Van vrouwen met wie ik weleens over het onderwerp discussieerde. Vrouwen die mij deden terugdenken aan het bijterige feminisme uit de jaren tachtig.

Vrouwen waartegen ik soms plagerig zei, dat ik altijd het gevoel heb dat die discussie vooral wordt gevoerd door vrouwen die zo fel reageren vanuit een minderwaardigheidscomplex. Vrouwen die kennelijk een quotum, voorkeursbehandeling en positieve discriminatie nodig hebben. Vrouwen die zich geforceerd willen bewijzen. Die kennelijk niet van eigen kracht durven uit te gaan.

Maar - ik geef het nogmaals toe - ik durfde het niet. Heb ook geen zin meer in dergelijke discussies. Ik weet - ook dat geef ik grif toe - dat ik die toch niet ga winnen.

Tot ik bovenstaande - niet-gecursiveerde - tekst las in het Financieele Dagblad van zaterdag jongstleden. Geschreven door Thecla Bodewes, directeur-grootaandeelhouder van een mooie scheepswerf. Geschreven door een sterke vrouw die van eigen kracht en kwaliteit is uitgegaan.

En nu een vrouw uitstekend heeft verwoord wat ik zou willen zeggen, durf ik het opeens wel te zeggen: Thecla, ik ben het volledig met je eens. Geen excuustruusfuncties!

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Marcel Pheijffer (1967) is hoogleraar Forensische Accountancy aan de universiteiten Nyenrode en Leiden.

Gerelateerd

reacties

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.