Nachtboek NIVRAA-voorzitster 2011 (15): Professor dr. Th. Limperg jr.
Elske Patinama (46), voorheen AA en nu RAA, is sinds 1 januari 2010 voorzitster van het nieuwe Nederlands Instituut van wettelijk erkende accountants (NIVRAA). Dit instituut is het resultaat van een door wetgeving in 2009 gedwongen huwelijk tussen NIVRA en NOvAA. Met enige regelmaat noteert zij in een ‘nachtboek' haar gedachten over de actualiteiten rond het accountantsberoep zoals die anno 2011 dag in dag uit op bestuursvoorzitters afkomen. Aflevering 15.
18 juli 2011: Ben op weg naar weggeweest. Een paar weekjes Bali, het oude nest mijner vaderen. Nooit goed uitgezocht hoe het allemaal gekomen is. En waarom. Ik weet wel hoe ik in mijn kikker-Nederlandje terecht ben gekomen, maar niet waarom en waarom ik er ben blijven hangen. En hoe ik met dit koude-kikkerberoep van 'accountants, voor accountants, door accountants' in aanraking ben gekomen. En ik zelf ook nog accountant ben geworden. Opperhoofd zelfs.
Elske Patinama, Capo Di Tutti Capi. Ik voel me dan af en toe ook een gouden kikker, zonder struisveren weliswaar, zoals kikkers betaamt. Maar wel met zilveren NIVRAA-voorzittersketting voor speciale gelegenheden. In te leveren bij het NIVRAA-personeel als we het aan het einde van de officiële dag allemaal gehad hebben.
"U ziet er uit als een burgermeester van een kleine gemeente", zei een burgermeester van een grote gastgemeente onlangs tegen mij op Accountantsdag. Ik had 'r wel de grond in kunnen boren. Maar dat doen dames van de thee niet, vooral niet binnen het gezichtsbereik van anderen. Of, uitzonderlijk: juist dan. Wij gebruiken liever arsenicum als het even binnen handbereik ligt. In het land mijner vaderen zijn slangen ook erg effectief.
Maar er zijn compensaties. In Nederland en binnen het beroep. Limpergs verzamelde werken zijn onlangs vertaald in het Mandarijn. Een tophit in China en ver daarbuiten. Staat nummer één op de bestsellerslijst van de Beijing Times.
Limpergs gedachtegoed is de Confucius van de Oost-Aziatische geldwereld aan het worden. Het wordt zelfs vertaald van het Mandarijn in het Engels. Een geweldig exportproduct voor en door de Chinezen, die nog steeds niet begrijpen waarom Limperg nooit Grote Voorzitter van het NIV(R)A is geweest. Hoe leg je de Chinezen nu uit dat als je echt goed bent voor wat anders, je nooit NIV(RA)A voorzitter wordt?
Limpergs populariteit overzee is niet verwonderlijk. De man was de verpersoonlijking van het gezond verstand. Alleen verpest door al die dwepers met en na hem die uitsluitend hun gevestigd belang voor ogen hadden. Gewoon ge-highjacked door zijn eigen Nachwuchs.
Maar in het kielzog van de kredietcrisis van 2007-2009 die zoveel pijn heeft veroorzaakt - het uitputtend soul searchen naar de perfecte verwoording van de verklaring; de hysterische strijd tussen historische-kostenfanaten en fair value-fundamentalisten; en tussen de 'inhoud boven vorm' en 'vorm boven inhoud' gedachtescholen - bleef er eigenlijk maar één overeind staan. Eentje die met kop en schouder boven de rest bleef steken, zonder daarbij beroep te hoeven doen op het beklimmen van de aangereikte stoel. Jawel, onze eigen Theodoor. Of voor verre vrienden: Professor dr. Th. Limperg jr.
Dat maakt me toch weer een beetje trots dat allemaal te hebben mogen meemaken, een beetje te kunnen bijsturen. Vanuit dit kikkerlandje, met en zonder zilveren ketting om mijn voorzitterlijke nek.
Wie weet wie er op Bali nog op Limperg zitten te wachten. Ik ben in ieder geval goed voorbereid om Theo met hart en ziel te verkopen. En dat hoeft niet per se tegen vervangingwaarde te zijn. Minister Koenders legt het verschil wel bij.