Volgens een persbericht van de Universiteit van Madrid is het echter bloedserieus: onderzoekers zijn daar bezig om het mogelijk te maken dat we onze lichaamsgeur gebruiken om ons te identificeren.

Wie er een tweede keer over nadenkt komt er opeens achter dat het nog niet zo'n gekke gedachte is. Want een lichaamsgeur is een soort vingerafdruk: iedereen heeft er één en ze verschillen allemaal van elkaar. Daarom kunnen getrainde honden bijvoorbeeld ook op zoek gaan naar vermiste personen op basis van de geur van een kledingstuk.

De onderzoekers zien grote voordelen in de menselijke geur ten opzichte van vingerafdrukken of irisscans die door mensen worden ervaren als 'agressieve' inbreuk op de persoonlijke omgeving.

Het identificeren met lichaamsgeur zou netter en sneller zijn dan met een paspoort of ander id en er kan als 'bijvangst' ook nog eens worden gespeurd naar enge ziektes die mogelijk de grens over willen gaan. Ook zou identificatie met lichaamsgeur veel moeilijker zijn te vervalsen dan een paspoort of andere documenten.

Het blijft nog onduidelijk wanneer de technologie klaar is voor gebruik. Een belangrijke horde die nog moet worden overwonnen is dat mensen eerst bereid moeten zijn om de kenmerken van hun geur in een database te stoppen. Het is sterk de vraag of ze dat wel willen. Dat damt het enthousiasme van de onderzoekers echter nauwelijks in. Ze zien namelijk zelfs mogelijkheden om in de geurkarakteristieken vroegtijdige aanwijzingen op te sporen voor bepaalde vormen van kanker.