Irene Kramer

Aan het woord is drievoudig paralympisch zwemkampioene Chantalle Zijderveld, die twee keer goud pakte op de Spelen van Tokyo in 2021. Daarna gaat zij accountancy studeren aan Nyenrode Business Universiteit en werken bij EY in de Audit Staff. "De combinatie van topsport met werk en studie was ingewikkeld én simpel", zegt Zijderveld. "Het was niet zo gebruikelijk om dat te combineren. Door duidelijk te zijn over 'dit wil ik' en aan beide kanten - de zwembond en het accountantskantoor - de opties te bekijken, hebben we dat samen voor mekaar gekregen. Met twee zwemtrainingen minder en twee trainingen bij mijn eigen vereniging aan de zwemkant, en twintig uur per week werken inclusief studeren in de accountancy, had ik een volle en leuke tijd."

Hoofd én lichaam

Van 06.00 tot 08.00 uur zwemmen, van 09.00 tot 13.00 uur werken in de audit, van 14.00 tot 15.00 uur bij de fysio en van 16.00 tot 18.00 uur weer trainen. Dat klinkt best intensief, maar Zijderveld zegt daarover: "Voor mij was het de perfecte combinatie: niet alleen maar zwemmen of alleen maar aan het werk, maar iedere dag die afwisseling van werken met je hoofd en sporten met je lichaam." Zijderveld benoemt nog iets anders positiefs: "Zwemmen deed ik al zo lang, sinds m'n twaalfde, dan weet je wel hoe dat moet. Het was heel fijn In de accountancy weer onderaan te beginnen. Een beetje onderaan te bungelen en iets nieuws te leren, buiten de spotlights van het zwemmen."

'Voor mij was het de perfecte combinatie: iedere dag die afwisseling van werken met je hoofd en sporten met je lichaam.'

Eind 2024 beëindigde de 24-jarige schoolslagspecialiste haar zwemloopbaan, om zich te wijden aan de maatschappelijke carrière in de accountancy. Waar ze trots op is? "Dat ik, ondanks dat ik topsport met werk en studie combineerde, toch in één keer m'n propedeuse heb gehaald! Sportief hoogtepunt was niet per se de paralympische titel zelf op de honderd meter schoolslag in Parijs, maar dat mijn familie, vrienden en teamgenoten er allemaal bij konden zijn en dat we samen die gouden medaille konden vieren."

Goed vol te houden

"Ik geniet van de sport", zegt zwaargewicht judoka Stef van Kampen. "Maar ik zou gek worden van alleen te judoën en ben blij daarnaast te werken." Hij judoot op de European Cups en traint zes keer per week: drie keer krachttraining en drie keer judotechniek: "Dat kan ik wel aardig nu. Judo is een sport van momenten. Eén foutje en je valt op je rug en bent klaar."

"Elke maand hebben we een wedstrijd ergens in Europa. Van het weekend was ik bijvoorbeeld in Kroatië. Zaterdagavond is het wegen: als zwaargewicht is alles boven de honderd kilogram goed. Zondag zijn de knock out-wedstrijden en maandag reizen we terug. Meestal zit ik wel in het finaleblok en in de buurt van de prijzen. Dit weekend ging het wat minder, maar laatst in Portugal won ik. Partners en collega's op het werk steunen me als ik weg moet voor een training bijvoorbeeld, of ze kijken de livestream van een wedstrijd mee." Die steun vanuit de werkgever én de afwisseling maken het volgens hem "goed vol te houden".

Feedback

Van Kampen startte parttime bij Grant Thornton in 2019. Toen door blessures de stap naar de absolute wereldtop uit het zicht verdween, ging hij fulltime werken, ook om een huis te kunnen kopen. Nu is hij junior manager Audit, heeft de postmaster accountancy van Nyenrode op zak en nog een klein jaar te gaan in de praktijkopleiding om accountant te worden.

'Compleet anders zijn die werelden, dat maakt het zo leuk.'

"Compleet anders zijn die werelden, dat maakt het zo leuk. Het auditwerk kan hectisch zijn, maar is niet erg fysiek. Dan zet je alles van het werk van je af en uit je lijf met de judo- of krachttraining na het werk."
Wat hij meeneem van het accountant worden naar het judo? "Als je begint in de accountancy, krijg je meteen feedback op je werk en review notes. Daar heb ik geleerd dat niet persoonlijk op te vatten. Het is bedoeld om je beter te maken en je verder op weg te helpen. En dat is in het judo ook zo."

Captain

"Ik vind het spelletje ontzettend leuk, er zit zoveel in", aldus registeraccountant Monique Van Loo over het basketbal. Met haar lengte van 1.68m is het niet de eerste sport waar je aan denkt. "Ik ben heel snel en heb een supergoed schot", is daarop haar standaardantwoord. "Maar vooral was ik goed in het team, bleef rustig en hield overzicht. Daarom werd ik ook captain, denk ik. Ik was niet degene die als eerste op de grond lag, maar kon wel vol in de verdediging gaan.

Ik zag wat nodig was om te kunnen blijven presteren, het team gefocust te houden en koel te blijven, zodat we geen gekke dingen deden en daardoor verloren."

'Relatief jong heb ik ervaren wat mijn impact kan zijn op wat anderen kunnen doen en samen een teamprestatie neer te zetten.'

In 1994 basketbalde Van Loo op hoog niveau: een jaar eredivisie in de jeugd, precies tegelijk met haar start als vwo'er aan NIVRA-Nyenrode en bij EY, en daarna in de hoogste regionale klasse. Nu, dertig jaar later, is haar hoofdbaan voorzitter van de - bij wet ingestelde - Commissie van Onderzoek bij Koninklijke Auris Groep, een organisatie van experts in spraak, taal en gehoor. "Als groot, breed team proberen wij vanuit verschillende perspectieven een compleet beeld te krijgen van het - vaak jonge - kind. En samen te kijken welke ondersteuning de leerling nodig heeft, in onderwijs en/of zorg. Soms gaat het over gehoorverlies, maar vaker over een taalontwikkelingsstoornis."

Voorzitter

Net als toen in het basketbalteam, zegt Van Loo, "komen ook in deze huidige rol die persoonlijke kenmerken goed van pas. Rustig, beschouwend, vragen stellend en in verbinding komen tot gezamenlijke besluitvorming in een complex veld met veel factoren. Hoe kan je als team het beste in actie komen? Daarin ben je als voorzitter of captain niet de expert of de beste, maar dienend en ondersteunend en draag je zo bij aan een krachtig fundament. Mensen centraal dus, maar ook het resultaatgerichte, het competitieve en het samen ergens voor gaan, breng ik mee vanuit het basketbal. Relatief jong heb ik ervaren wat mijn impact kan zijn op wat anderen kunnen doen en samen een teamprestatie neer te zetten. In de topsport voel je dat toch even wat scherper."

Doorzettingsvermogen

Gevraagd naar wat ze meenemen van het sporten op hoog niveau naar hun werk, zijn de drie - aankomend - accountants eensgezind. Doorzettingsvermogen, niet snel opgeven en discipline, ook essentieel op de lange weg om accountant te worden. : Ik ben de laatste om te zeggen: 'ik stop ermee'", zegt Zijderveld, "ik wil altijd alles goed doen". Van Kampen vat het samen: "Elke dag samen hard werken om elke dag een beetje beter te worden."

Dit is deel twaalf in een reeks artikelen over nevenfuncties van accountants. Eerder verschenen bijdragen over de accountant als ouderling, als penningmeester, als auteur, als scheidsrechter, als schuldhulpverlener, als brandweerman, als gemeenteraadslid, als ' rechter', als docent, als commissaris en als buitenpromovendus. Suggesties voor volgende afleveringen zijn van harte welkom.