Ode aan de kwetsbaarheid
Eén van de ‘extraatjes’ van het thuiswerken is dat het thuisfront ineens ook feedback heeft op je zakelijke functioneren, zo bleek. Feedback is een cadeautje, zeggen ze wel eens, maar thuis wordt er niks ingepakt. Hier is het incasseren: “Je moet niet zo onzeker overkomen.”
Dit artikel is verschenen in Accountant nr. 3, 2021
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
» Download dit artikel (pdf)
» Download het hele nummer (pdf)
Wendy Groot
Ik had net opgehangen en met een collega gedeeld dat ik de (toen aanstaande) presentatie van mijn eerste paper spannend vond. Dat vond ik ook, vind het geven van presentaties altijd spannend. Ik zag er niet zoveel problemen in om dat te delen. Manlief had daar dus andere ideeën bij. Als je deelt dat je het allemaal zo spannend vindt, kom je onzeker over en dan kan je anderen de indruk geven dat je niet opgewassen bent tegen de taak, zo was het verhaal.
Nu ben ik zelf best fan van openheid, kwetsbaarheid en jezelf mee kunnen nemen naar je werk. Daar hoort nu eenmaal ook wel eens bij dat je iets spannend vindt, dat je je onzeker voelt. Such is life, dacht ik dus. Tegelijkertijd wil je natuurlijk niet dat je, doordat je jezelf kwetsbaar toont, anderen de indruk geeft dat je iets niet kan of niet in jezelf gelooft.
Maar waar ligt dan de grens, hoe open kan je zijn en wanneer schets je een beeld waarmee je jezelf tekort doet? Als ik eerlijk ben weet ik niet waar die balans ligt. Ik weet wel dat ik het vertik om een masker op te zetten en net te doen alsof ik altijd maar weet wat ik aan het doen ben. En daarbij, kwetsbaarheid kan ontzettend waardevol zijn. Soms zelfs zo waardevol, dat kwetsbaarheid een kracht wordt. “Vulnerability really means to be strong and secure enough within yourself that you are able to walk outside without your armor on”, zei Alaric Hutchinson al treffend.
Door je kwetsbaar te tonen en te delen waarmee je zit, krijgt je omgeving ook de mogelijkheid om met je mee te denken. Misschien is er wel een oplossing, de gouden tip, of anders in ieder geval een luisterend oor. De collega met wie ik deelde dat ik zenuwachtig was voor de presentatie kwam bijvoorbeeld met hele praktische tips op de proppen. Daarbij leidt het tonen van kwetsbaarheid ook tot betere relaties, zo opperde mijn coach. Je vertrouwt iemand genoeg om open te zijn en dan blijkt ineens dat de ander ook zo maar gewoon mens is en haar of zijn eigen onzekerheden heeft. Openheid leidt tot meer begrip en beide zijn ook van belang voor goed functionerende organisaties.
Goed, waar die grens dan ligt tussen openheid en zelfvertrouwen, waarbij de ander niet ineens gaat twijfelen aan jouw competenties, geen idee. Misschien doe ik mezelf wel eens tekort. Maar mocht dat nou het geval zijn en je hebt daar nog feedback over, dan hoor ik het graag - het hoeft niet eens ingepakt te zijn.