Magazine 01 mei 2006

Accountants en de Wfd

‘Accountants vrijgesteld voor Wfd’, meldden diverse media, waaronder ‘de Accountant’, in februari 2006. Volgens Theo Gommer is dit iets te kort door de bocht en doen accountants er goed aan dit te beseffen.

Dit artikel is verschenen in de Accountant nr. 9, 2006

Bekijk alle artikelen uit dit nummer

» Download dit artikel in pdf

In het februarinummer wordt gesteld dat accountants zijn vrijgesteld voor de Wet financiële dienstverlening (Wfd). Ik heb hierover mijn gerede twijfels. In het eerste conceptvrijstellingbesluit stond dat adviseurs die een ander hoofdberoep hadden dan ‘financiële dienstverlener’ (in de zin van de Wfd) tot maximaal tien adviezen werden vrijgesteld van de eisen van de Wfd. Eigenlijk was geen enkele betrokken partij hiermee content. Of er werd überhaupt geen vrijstelling bepleit of juist een volledige. Uiteindelijk is de tekst als volgt geworden:

Artikel 13

1. Van hetgeen bij of krachtens de wet is bepaald zijn vrijgesteld financiële dienstverleners die een andere hoofdberoepswerkzaamheid hebben dan het verlenen van financiële diensten en uit hoofde van die hoofdberoepwerkzaamheid inzicht hebben in de financiële situatie van consumenten, voor zover zij, zonder daarvoor provisie te ontvangen, jegens consumenten als bedoeld in artikel 6 van de wet, optreden als adviseur, en de door hen verstrekte adviezen in het verlengde liggen van hun hoofdberoepswerkzaamheid.
2. De in het eerste lid geregelde vrijstelling is slechts van toepassing indien de desbetreffende financiële dienstverlener slechts incidenteel optreedt als adviseur, in die zin dat het optreden als adviseur slechts een marginaal onderdeel uitmaakt van zijn totale werkzaamheden.

Ik interpreteer het artikel als volgt. Een accountant is in beginsel vrijgesteld voor de Wfd. Dit betreft echter geen absolute, maar een relatieve vrijstelling. Indien de accountant voldoet aan het in het tweede lid gestelde, dan mag hij zonder vergunning incidenteel financiële adviezen geven in de zin van de Wfd. Dit is ook de systematiek van de Wet: lid 1 betreft de vrijstelling, mits wordt voldaan aan lid 2. Hieruit blijkt dat het gaat om een relatieve vrijstelling, immers gerelateerd aan het incidentele karakter van zijn financiële advies. Dit incidentele karakter is overigens ook nog eens alleen dan van toepassing als het financiële advies slechts een marginaal onderdeel uitmaakt van zijn werkzaamheden.

Wat is vervolgens incidenteel? Een keer, twee keer, drie keer wellicht per jaar? En wat is een marginaal onderdeel? Indien bijvoorbeeld in het kader van een reorganisatie, waarbij er ook andere aandeelhouders komen, wordt geadviseerd om het in eigen beheer opgebouwde pensioen extern te verzekeren, is mijns inziens sprake van een marginaal onderdeel (uiteraard niet onbelangrijk) van de totale werkzaamheden.

Een ‘zelfstandig’ pensioenadvies valt mijns inziens echter niet onder artikel 13. Tot slot valt eigen beheer niet onder de Wfd. De Wfd is immers alleen dan van toepassing als er geadviseerd wordt omtrent product en aanbieder.

Noot
Theo Gommer is partner bij Akkermans & Partners, tevens pensioenadvocaat.

Reactie NIVRA

Theo Gommer wijst terecht op het feit dat de vrijstelling van accountants voor de Wfd niet absoluut is. In veruit de meeste gevallen zal de accountant in de praktijk voor al zijn werkzaamheden wel aan de in de vrijstellingsregeling opgenomen voorwaarden voldoen. Niettemin is het van belang dat accountants zich bij al hun advisering steeds bewust zijn van de bestaande grenzen en elke situatie op zijn eigen merites beoordelen.