Nieuws 24 augustus 2018

IIA: beoordelen frauderisico's essentieel onderdeel internal audit

Zowel de externe accountant als de internal auditor speelt een belangrijke rol bij het opsporen van fraude. Dat stelt het Instituut van Internal Auditors (IIA), in reactie op de discussie tussen accountants over hun rol bij het opsporen van fraude en de mogelijkheden daartoe.

Omdat fraude de realisatie van organisatiedoelen en het imago van de organisatie kan bedreigen, is de beoordeling van het beperken van frauderisico's essentieel onderdeel van het werk van de internal auditor, aldus het IIA.

Het instituut verwijst naar eigen standaarden rondom de rol van de internal auditor rondom fraude. Die geven aan dat de internal auditor over de belangrijkste risico's en controlekwesties moet rapporteren aan het senior management en/of het bestuur. Dat geldt ook voor frauderisico's. Daarnaast wordt de internal auditor geacht de effectiviteit van governance en risicomanagement van zijn organisatie te evalueren en bij te dragen aan het verbeteren daarvan.

Allereerst bekijkt de internal auditor hoe de organisatie frauderisico's beheerst en of het proces van risicomanagement op orde is, stelt het IIA. Bij de start van elke audit wordt een risicoanalyse uitgevoerd: welke risico’s kunnen de doelen bedreigen? De standaarden geven expliciet aan dat het bestaan van frauderisico’s ook onderdeel is van de risicoanalyse. "In elke audit wordt de effectiviteit van de (beheers)maatregelen onderzocht, om frauderisico’s voldoende te mitigeren", aldus het instituut.

Bedreiging verkleind

Het IIA erkent dat hiermee geen zekerheid wordt gegeven dat elke fraude wordt opgespoord. "Het vergroot wel het bewustzijn en de kwaliteit van de organisatie én de kans dat fraudes worden gedetecteerd, zeker voor grotere, materiële fraudes. De bedreiging dat bedrijfsdoelstellingen niet behaald worden, wordt hiermee verkleind."

Volgens het instituut hoeft de auditor geen gespecialiseerd fraude-onderzoeker te zijn, maar moet deze wel altijd voldoende kennis hebben om het risico op fraude te onderzoeken. "Op het moment dat er nadrukkelijke signalen (‘red flags’) zijn, kan de auditor vervolgens specialisten inschakelen."

Het IIA sluit zich aan bij de stellingname van Marcel Pheijffer dat beperking van het budget voor de reguliere accountantscontrole geen excuus mag vormen. "Het bekijken van de frauderisico's en signalen is onlosmakelijk verbonden aan de doelstelling van de audits en behoort tot de kennis en kunde van de auditor, of zou dat in ieder geval moeten doen."

Het instituut heeft voor haar leden twee praktijkgerichte publicaties rondom fraude uitgegeven.