Binnen accountantskantoren leeft nog te veel het gevoel dat partner worden de enige weg is, meent Omar El Messaoudi.

Discussie Column 05 maart 2020

The upside-down triangle

Enige tijd geleden kregen wij op kantoor bezoek van het hoofd jeugdopleiding van Ajax. Een belangrijke opmerking, die sindsdien mijn gedachte niet verlaten heeft, ging over de driehoek. Onderaan de driehoek heb je de jeugdspelers en bovenaan de driehoek de trainer. Dit hiërarchisch model bleek niet het gewenste effect te hebben. De jeugdspelers voelden een bepaalde drempel om vrijuit te kunnen communiceren met de trainer en de trainer verloor het overzicht al snel gezien de vele jeugdspelers welke hij onder zich had. De jeugdspelers kregen ook niet de individuele benodigde aandacht. Het hoofd jeugdopleiding heeft toen besloten de driehoek om te draaien, waardoor er zich nu meerdere specialisten ontfermen over een jeugdspeler. De jeugdspeler op de punt van de driehoek met bovenaan de verschillende specialisten. Deze methode heeft zich bewezen. Wellicht heeft dat geresulteerd in het mooie Champions League-avontuur waar we van genoten hebben afgelopen jaar.

Na het betoog van het hoofd jeugdopleiding moest ik gelijk aan ons beroep denken. In bijna elk kantoor is de welbekende driehoek aanwezig. Honderden frisse jongelingen die onderaan de driehoek de wereld van pakkendragers, snelle auto’s en urenvreters binnenstappen. Elk jaar maakt een aantal de stap omhoog en vallen er velen af. Een ieder probeert omhoog te klimmen om de top van de driehoek te bereiken. Voor velen een onbegonnen strijd. Uit verschillende onderzoeken (o.a. onderzoek van CEA en uit cijfers van DUO en de NBA) blijkt de instroom van nieuwelingen zwaar tegen te vallen en is de uitstroom bij de big four-kantoren na vier á vijf jaar enorm geworden. Men vindt de vooruitzichten binnen accountantskantoren te nauw.

Wij kunnen met zijn allen de mooiste standaarden en kwaliteitssystemen bedenken, maar zonder nieuwe aanwas is er geen leven in de brouwerij. Als de toplaag met pensioen gaat blijft er slechts een lege huls achter met een aantal jaarrekeningen en urenstaatjes die door de gangen wapperen. Hoe maken wij het beroep weer interessant voor het jonge talent? Weg met die gedachten waar we jarenlang in verzeild zijn geraakt. Gedachten dat je richting een functie als partner moet werken of de club mag verlaten bijvoorbeeld.

Wij moeten de jonge generatie weer ambitieus maken om voor dit mooie vak te kiezen. De jonge accountant moet meer in het verschiet zien dan alleen het bekende gevreesde pad naar partnerschap. Denk aan de driehoek. Laten wij deze ook omdraaien, waardoor een startende jonge accountant nu meerdere paden ziet als hij of zij naar boven kijkt. De jonge accountant hoeft helemaal geen partner te worden. Voor vele jonge accountants is dit ook lang niet meer de ambitie. Laten wij nog meer topfuncties en mogelijkheden creëren binnen accountantskantoren waar de jonge accountant naartoe kan groeien. De jonge accountant kan zich specialiseren in een vak naar keuze. Bijvoorbeeld bij het bekleden van een functie als head of tax vervolgens weer verder groeien naar internationale sferen, of een specialisatie als innovatie erbij nemen. Vanwege de verschillende paden die bewandeld kunnen worden en de topfuncties die bereikt kunnen worden voelt de jonge accountant meer vrijheid en kan iedereen zelf sturing geven aan de eigen ontwikkeling en carrière binnen een organisatie. Het standaardpaadje naar een functie als partner is achterhaald en schrikt veel talent af. Als accountant krijg je vaak de vraag: “En, ga je voor partner?” Bij bijna elk ander beroep krijg je de vraag: “En, vind je het leuk?”

Binnen accountantskantoren leeft nog te veel het gevoel dat het worden van partner de enige weg is. Als je te lang in een managers- of directorsrol zit, wordt je al gauw bestempeld als niet goed genoeg. Niet goed genoeg om partner te worden. Wil diegene wel partner worden? Liggen zijn of haar krachten wel daar?

Waarom wordt er niet gekeken naar de sterke kanten van zo’n persoon, om vervolgens te achterhalen of er niet een andere functie binnen het kantoor voor hem of haar klaar ligt? Op die manier behoudt je je mensen en investeer je in hun sterke kanten. Ik ben er van overtuigd dat kantoren nog sterker zullen worden als er meer paden gecreëerd worden. Ik realiseer mij ook wel dat deze verandering niet over één dag ijs gaat. Maar wij moeten uit onze comfortzone stappen en open staan voor verandering.

'Als de pijl de boog niet verliet, trof hij nooit doel'
Shafi’i