Magazine 01 april 2007

Op herhaling

Na de tumultueze Algemene Ledenvergadering van 14 december 2006 was een vervolgvergadering nodig om te stemmen over nieuwe bestuursleden en de begroting. Op 28 februari 2007 ging de discussie vooral over heel andere zaken. "Ik hoop dat er geen pers is."

Dit artikel is verschenen in de Accountant nr. 8, 2007

Bekijk alle artikelen uit dit nummer

» Download dit artikel in pdf

Algemene Ledenvergadering 28 februari 2007

Waarom was deze tweede vergadering ook alweer nodig? Op het einde van de marathonsessie van december - gekenmerkt door eindeloze discussies over de Verordening Gedragscode (VGC), die uiteindelijk met de hakken over de sloot werd aangenomen - stelde de notaris vast dat dermate veel leden de zaal inmiddels hadden verlaten dat de benoemingen van de nieuwe bestuurders niet rechtsgeldig waren. En dus moest de Ledenvergadering op herhaling.

Voorzitter Willem van Wijngaarden had een punt van orde vooraf: hij maximeerde de spreektijd van de leden per agendapunt op elk drie beurten van maximaal vijf minuten. Vervolgens vond Van Wijngaarden het essentieel om eerst stil te staan bij een aantal serieuze ontwikkelingen naar aanleiding van de vorige vergadering. “We leunen niet tevreden achterover nu de VGC er doorheen is, maar hebben de afgelopen twee maanden veel ondernomen als reactie op de discussies.”

Stilte voor de storm

Jan Stael, in het bestuur verantwoordelijk voor wetgeving en reglementering, kreeg daarop de gelegenheid om die acties op zes punten toe te lichten. Belangrijke pijnpunten waar het bestuur aan werkt zijn het onderzoeken van een lastenverlichting voor kleine kantoren en een herbezinning op het verordeningsrecht voor leden. Sinds de Ledenvergadering van december 2006 is met ongeveer 130 accountants - waaronder veel criticasters - gesproken over deze en andere punten. Stael stelde op basis daarvan vast dat vaak niet de VGC zelf het probleem lijkt te zijn, maar de onderliggende regelgeving zoals de kwaliteitsrichtlijn RKB 1.

Na zijn presentatie heeft in eerste instantie niemand uit de zaal de behoefte om te reageren en lijkt het er even op dat de vergadering onverwachts alles in een kwartier kan afhameren. Het blijkt een stilte voor de storm. Criticasters van de VGC roeren zich ook nu weer hevig, onder aanvoering van Corneel Spil. Hij richt zijn pijlen vooral op het verordeningsrecht en de weigering van het bestuur om een alternatieve gedragscode op de agenda te zetten: “Veertig leden mogen een alternatief op de agenda zetten. Daar is een wettelijke basis voor en het sluit ook aan op het gezond verstand. Met uw weigering handelt u dan ook in strijd met zowel de wet als het gezond verstand. U maakt de leden monddood.”

Motie

Van Wijngaarden ontleedde de frontale aanval in twee elementen: Het juridische deel werd doorverwezen naar de notaris, die sprak van juridisch ‘gemiezemuis’ maar niet anders kon concluderen dat het bestuur formeel in zijn recht stond. Daarnaast stelde Van Wijngaarden dat hij het niet zinnig achtte om nu uitgebreid op de details in te gaan en dat de geopperde onderwerpen de serieuze aandacht hebben van het bestuur. Naarmate de vergadering vorderde kreeg hij twee keer een daverend applaus voor dat standpunt.

Spil en ook anderen, zoals ex-NIVRA-bestuurslid Gert Koolman, meenden dat Van Wijngaarden zich verstopte en geen echte antwoorden gaf. Spil trachtte hier en daar de voorzittersrol zelfs over te nemen door zelf sprekers het woord te geven in de zaal. Met Koolman diende hij een schriftelijke motie in om het verordeningsrecht van de leden te erkennen. Het bestuur besloot deze na bestudering niet in stemming te brengen. Wat zoals verwacht weer tot de nodige heftige reacties leidde.

‘Gezond verstand’

Het geheel riep bij oud-SRA-voorzitter Ebo Roek veel afkeuring op: “De manier waarop deze vergadering wordt getorpedeerd door een aantal mensen is genant. Als er pers aanwezig is, doet het morgen vast veel pijn om dit in de krant te lezen. Ik roep iedereen op om zijn gezonde verstand te gebruiken.” Applaus was zijn deel.

Ondanks deze oproep ging het er ook bij agendapunt 3 - de benoemingen van bestuurders en de accountant - weer heftig aan toe. Diverse leden wilden weten hoe de nieuwe bestuurders dachten over de gevoelige onderwerpen, voordat ze hun stem uitbrachten. Hans Blokdijk was bijvoorbeeld nieuwsgierig naar hun gedachten over pluriformiteit en of zij “willoos aan de leiband van de IFAC (International Federation of Accountants, red.) zouden gaan lopen”. Van Wijngaarden beantwoordde de vragen op hoofdlijnen, en vroeg de nieuwe bestuurders om bevestigend ja te knikken als ze het ermee eens waren. Deze verrassende procedure kwam hem op een reprimande van een van de leden te staan. Van Wijngaarden was echter stellig: “Ik wens hier geen verkiezingsdebat.”

Eenpitters

Wat er verder nog te berde kwam? Onder meer de serieuze noodkreet van een aantal eenpitters die hun contributie te hoog vinden en - belangrijker - de toegevoegde waarde van het NIVRA niet ervaren: “Ik word doorverwezen naar het SRA als ik het NIVRA bel.” Verder de gortdroge humor van Hans Blokdijk, die aankondigde nu echt een gewichtig punt aan de orde te stellen: “Ik heb een factuur gekregen voor een abonnement op jurisprudentie, maar er blijkt afgelopen jaar helemaal niets te zijn verschenen.” Zijn punt staat genoteerd.

Ook was er een oproep om voor te rekenen wat de financiële gevolgen zouden zijn als het tot een scheuring zou komen in de gelederen. Van Wijngaarden: “Daar zijn we helemaal niet mee bezig. Maar het zou enorme financiële consequenties hebben.” En er was de serieuze vraag van een lid om de stemkastjes te onderzoeken, omdat er gerede twijfel zou bestaan of deze wel goed functioneren: “Ik ben een aanhanger van de wet van Murphy. Alles wat fout kan gaan, zal fout gaan. En volgens mij was Murphy nog een optimist.”

Objectieve blik

Schrijver dezes probeerde er met een objectieve blik naar te kijken en kon niet anders dan concluderen dat het jammer was dat de makers van Jiskefet niet aanwezig waren. Ze zouden zonder twijfel voldoende inspiratie hebben opgedaan om een nieuwe serie te starten. Uit de reacties na afloop bleek hij niet alleen te staan in die mening. Hoe het afliep? De benoemingen werden met ruime meerderheid goedgekeurd. En de begroting ook.