Opinie 19 december 2016

De olifant in de kamer

Aziatische, Afrikaanse of Pool-olifant. Drie dieren, onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ze verschillen qua grootte, leefgebied en nog tig zaken, waarbij ze van elkaars bestaan niet eens weten. Maar dat maakt voor ons als mens, zeker voor niet-biologen (beter gezegd: ons als leken), niet uit. Wij zien alleen een olifant. Een dier met een voor de olifant typische slurf, kleine staart en grote oren.

Wellicht denkt u “Waar gaat dit verhaal heen? De heren gaan toch niet zeggen dat ik een olifant ben?” Nee dat doen wij niet, maar wat wij willen aangeven is dat het maatschappelijk verkeer ons als één soort ziet, namelijk accountants. Of je nu werkt bij de big four, een klein kantoor in de regio, bij de overheid, een onderneming of als zzp'er. We dragen allemaal de titel 'accountant'. Dat schept verwachtingen vanuit het maatschappelijk verkeer. En je zou zeggen onderlinge verbondenheid. Verbondenheid omdat je trots bent op de titel die je draagt, verbondenheid omdat we gezamenlijk moeten werken aan het vertrouwen in ons beroep. Een beroep waarin juist het maatschappelijk belang voorop hoort te staan.

De termen 'verbondenheid' en 'vertrouwen' stonden eerder deze maand centraal op de jubileumbijeenkomst van Accountancy Europe (voorheen de FEE). Hoe groot was het contrast om op dezelfde avond in nationale context te moeten vernemen dat het governanceplan terug de ijskast ingaat, als gevolg van interne verdeeldheid. Even verbazingwekkend is het gebrek aan verbondenheid dat bepaalde beroepsgenoten uitstralen in recente publicaties. Wie is hier bij gebaat?

Aan het begin schreven wij al over de verschillen tussen olifantensoorten. Denkt u daar direct aan, op het moment dat u een afbeelding van een olifant ziet? Denkt u dat de lezers van de media dit onderscheid wel maken, op het moment dat er iets over accountants verschijnt?

Wij als NBA Young Profs onderkennen de verschillen binnen onze 'soort' en koesteren ze, in plaats van ze continu als probleem te benoemen. Vergaderingen en bijeenkomsten waarbij al onze subsoorten (young prof, niet-young prof, student, openbaar, mkb, business, overheid) vertegenwoordigd zijn, zien wij als het meest vruchtbaar. Wij geloven dan ook dat het juist deze diversiteit is die onze beroepsgroep sterker kan maken. Maar naar buiten zijn wij één beroepsgroep: de accountant.

Wij zijn onderdeel van die diversiteit; daarom worden wij graag betrokken bij ontwikkelingen in het beroep en vinden wij dat de mening van young profs telt. Dat was onze reden om een amendement in te dienen voor een beperkte aanpassing in het governanceplan. Een stap waarvoor we veel steun kregen en we verbondenheid voelden vanuit alle geledingen van onze beroepsgroep.

Nu denkt u misschien: wat moet die pool-olifant nu in de eerste zin van deze opinie? Dat is de mammoet. U weet wel, de soort die niet meer bestaat, aangezien hij niet mee kon in de evolutie. Laten we er met z'n allen voor zorgen dat dit niet ons voorland is....