Discussie Opinie

Competentie, niet cultuur, bepaalt het vertrouwen in de beginnend accountant

Een nog grotere focus op gedragsgerichte onderwerpen, ten koste van technische competentie in de accountantsopleiding, is een vergissing.

Tjibbe Bosman

De accountant wordt vertrouwd door het maatschappelijk verkeer, omdat de accountant bijzonder competent is op het gebied van verslaggeving, interne beheersing, controle en aanverwante onderwerpen. Accountants hebben één van de zwaarste beroepsopleidingen van het land voltooid, zijn onderworpen aan zware ethische eisen en aan een streng tuchtrecht. De accountant is als een financiële huisarts van een organisatie. De accountant heeft kennis over een breed aantal onderwerpen en toegang tot een brede groep specialisten waar nodig.

De recente uitspraken en voorstellen van de kwartiermakers over de accountantsopleiding maken mij ernstig bezorgd of toekomstige accountants nog aan dit beroepsbeeld zullen voldoen. In een paneldiscussie op het congres van de Foundation for Auditing Research stelde kwartiermaker Chris Fonteijn dat het wenselijk is dat de opleiding tot accountant meer gedragsgericht en minder technisch wordt. In de vierde voortgangsrapportage van de kwartiermakers wordt zelfs gesproken over "…op korte termijn een grondig herontwerp te maken van de opleiding".

De Nederlandse opleiding is vergeleken met andere (accountants)opleidingen al heel erg gefocust op (ethische) dilemma's, gedrag en mondelinge examens waarin de beroepsopvattingen van de kandidaat kritisch worden getoetst. Het onderwijzen en examineren van ethische onderwerpen is nuttig en draagt bij aan betere ethische beslissingen (Kowaleski et al. 2020). Daarnaast weten we uit FAR-onderzoek van Jere Francis en Lena Pieper dat consciëntieuze en 'disagreeable' accountants beter presteren (Pieper and Francis 2022). Professionals met deze persoonlijkheidskenmerken nemen ook betere ethische beslissingen (Parks-Leduc et al. 2021). Promovenda Sanne Janssen vond in haar proefschrift met FAR-data dat accountants met veel 'professional moral courage' beter presteren (Janssen 2020). Dit zijn elementen die grotendeels al in de eindtermen van de opleiding zijn geborgd en persoonlijkheidskenmerken die relatief eenvoudig en betrouwbaar zijn te meten.

Echter, een nog grotere focus op gedragsgerichte onderwerpen ten koste van technische competentie in de opleiding zie ik als vergissing. De maatschappij heeft niets aan (beginnende) accountants die geen journaalposten kunnen maken en een consolidatie niet begrijpen, maar wel een hele middag over een ethisch dilemma, diversiteit of filosofie kunnen praten. Als een accountant niet in staat is om de (technische) issues te herkennen, dan brengt de focus op cultuur en gedrag, sociologie en dergelijke niets.

Neem het herkennen van een (impliciet) derivaat en de vraag of en hoe deze moet worden verantwoord. Om zulke issues te herkennen is een zware technische competentie noodzakelijk. Tijd in de opleiding van deze technische competenties weghalen zal het toekomstige accountantsberoep niet beter maken. Als we kijken naar recente audit failures en de onderzoeksrapporten daaromtrent, dan lijkt er juist sprake te zijn van 'performance issues', een gebrek aan competentie dus. Als de Wirecard audit volgens de Duitse controlestandaarden was uitgevoerd, dan was de verslaggevingsfraude bij Wirecard waarschijnlijk al in 2014 aan het licht gekomen (Rödl & Partner 2021). Als de Vestia accountant wist hoe rentederivaten zijn te verantwoorden en te waarderen, was het derivatendrama bij Vestia waarschijnlijk eerder naar buiten gekomen.

Dit neemt niet weg dat het toevoegen van (sociaal) psychologen, ethici en filosofen op firmaniveau ongetwijfeld waarde heeft. Het is echter een vergissing om de schaarse tijd in de accountantsopleiding van de technische kernonderwerpen af te halen. Waarom zou elk lid van een audit team accountant moeten zijn en elke accountant gedragsdeskundige?

Wat vindt u van deze opinie?

Reageer Spelregels debat

Dr. WP Tjibbe Bosman RA is universitair docent auditing aan de Vrije Universiteit Amsterdam.

Gerelateerd

20 reacties

Andre Koet

Helemaal eens met Tjibbe.
Ik wordt ook een beetje niet goed van de blijkbaar algemeen geldende opvatting dat accountants bij uitstek geschikt of in de positie zouden zijn om fraude op te sporen.
Datgene wat je niet kunt zien kuin je niet zien ook accountants niet.
Accountants zijn ook geen psychologen, psychiaters, gedragsdeskundigen en zullen dat hoop ik ook nooit worden. De suggestie alleen al dat het toevoegen van dergelijke deskundigen aan een controleteam toegevoegde waarde zou hebben gaat te ver. Hoe kan een accountant met zijn best wel goede (maar ook beperkte) opleiding nu een dergelijke deskundige en zijn opvattingen kunnen beoordelen.
Ik was laatst in Frankrijk en zag daar vele expert comptable kantoren. Saaie mensen maar wel deskundig op hun gebied.
En dan kijkend naar mezelf: ik vind mezelf een goede maar wellicht ouderwetse (en oude) RA. Ik heb geen verstand van gedragswetenschappen en denk ook niet dat ik dat nodig heb.Ik zou dat niet eens willen. Ik speel een beetje piano maar dat heeft er ook niet veel mee te maken. Ook het hebben van een Volkstuin voegt niet veel toe denk ik.

Alle Bergsma

Ook in de samenstelpraktijk verneem ik dat een stagiair of starter nauwelijks weet hoe een verschil moet worden gecorrigeerd. Hoe moet een correctieboeking gemaakt worden?

Gelukkig weten ze wel heel goed hoe AOIB werkt en wat ethische dillema's zijn......

Jan Wietsma

Zie ook: "De accountant als zwijgende medeplichtige" https://www.accountancyvanmorgen.nl/2022/08/04/de-accountant-als-zwijgende-medeplichtige/

of

Zwijgen over fraude of bedrog is óók medeplichtig zijn, zegt gedragswetenschapper Max Bazerman

https://www.nd.nl/nieuws/economie/1135959/zwijgen-over-fraude-of-bedrog-is-ook-medeplichtig-zijn-zegt-ged

Joeri Ooms

@Jan, het zal een combinatie zijn. Het moet zeker duidelijk zijn dat wegkijken geen optie is en om dat te bereiken kunnen we als beroepsgroep meerdere instrumenten naast elkaar gebruiken. Straffen waar nodig (zoals bij duidelijke onwil of nalatigheid), maar ook vooraf duidelijk maken wat er wordt verwacht.

Alexander Vissers

Deze website en de opiniestukken en commentaren dragen bij aan de beeldvorming dat er veel mis is met het beroep. Daar is geen objectieve rechtvaardiging voor. zoals ook prof. Willem Buijink herhaaldelijk op dit forum heeft gesteld Veel retoriek weinig feiten en geen tegengas. Wie de rapporten van de stuurgroep publieke belang en de rapporten van de kwartiermakers leest ziet dat deze op heel weinig feiten en heel veel beeldvorming zijn gebaseerd. Er wordt verwezen naar incidenten en veel nagepraat. Er wordt niet ingegaan op de kosten baten aspecten en de beschikbaarheid van middelen en ook is de analyse blind voor het feit dat accountancy voor een groot deel van o.a. de OOB's een grenzen overschrijdende activiteit is, zie het troetelvoorbeeld van de critici het veel herkauwde Imtech. De cultuurfocus is de volgende exponent van wensdenken. Net zo min als kinderen door vormend onderwijs gevormd worden (gelukkig maar) worden accountants door een accountantsopleiding gevormd. Ethiek is daarom ook een verkeerde benaming, de ethiek is geobjectiveerd ontdaan van morele subjectiviteit en tot harde regelgeving geworden. Ook wordt vergeten dat de risico's voor ondernemingen buiten de financiële en vastgoedsector naar verhouding erg beperkt zijn. De kwaliteitsverbetering van het laatste decennium wordt niet inde overwegingen betrokken. En zo zijn we op weg naar een nodeloze verzwaring van de regelgeving.

Jan Bouwens

@Joeri. Het is toch ook wel wat ik al eerder schreef. Het is van belang dat wegkijkers worden bestraft. Pas dan is voor iedereen duidelijk dat pki de norm is. Daar is niet heel veel cursus voor nodig. Wel goed leiderschap die voorkomt dat een klikcultuur intreedt.

Jan Willem Taams

Super stoere reactie Joeri! Fijn dat er een tegengeluid is. Juist daardoor ontwikkelt het beroep naar beter.

Joeri Ooms

Er valt best wat te zeggen voor veel van de reacties hieronder en de opinie van Tjibbe. Ook ik snap en vind dat het hebben van de juiste technische kennis zeer belangrijk is.
Toch even wat tegengas, want volgens mij praten we langs elkaar heen. Het gaat niet om meer focus op de cultuur van klanten of om uren praten over ethiek (althans, dat lees ik niet terug in bijv. de vierde voortgangsrapportage). Het gaat om hoe de opleiding bijdraagt aan het 'vormen' van de gewenste accountants en dan zijn technische skills alleen niet voldoende.
Toegegeven, ik ben alweer even afgestudeerd, maar ik heb juist het idee dat we nog wel wat meer kunnen doen qua vorming van het morele kompas en een deel van de gedetailleerde technische kennis weg kunnen strepen, te meer omdat er steeds nieuwe onderwerpen 'hot' zijn en inhoudelijke kennis snel veroudert. Jonge accountants moeten juist oefenen met dilemma's en die ook daadwerkelijk ervaren. Dus boekhoudkennis, ja natúúrlijk, maar houd het bij de basis. Het gaat namelijk ook om het gedrag dat je vertoont. Wat dóe je met je kennis en bevindingen? Accountants moeten 'leren leren' en zich een mindset van blijvende ontwikkeling eigen maken. Doordrongen zijn van welk belang zij dienen en wat voor geweldige rol ze kunnen vertolken. Als ik Gijselaers, Grohnert en Meuwissen mag geloven, hebben ze daar in andere sectoren goede ervaringen mee.
Zit het probleem bij niet volgen van standaarden in het niet volledig uit je hoofd kennen daarvan of in het niet de tijd nemen voor reflectie en de standaarden erbij pakken? En is het niet veel belangrijker te weten waar je eigen kennis stopt en je een specialist nodig hebt? We moeten juist niet van elke accountant verwachten dat die alle details kent van alle complexe onderwerpen, maar wél dat hij/zij alert is op wat de complexe onderwerpen en de risico's zijn en dan de juiste mensen betrekt. Want volledig eens; een expert kan veel beter de vinger op de zere plek leggen.

Jan Bouwens

Het is zelfs wenselijk dat de accountant analytisch is ingesteld. Alleen dan KAN deze Professioneel Kritsch zijn. Zonder kennis kan geen gefundeerde kritiek worden gegeven en blijft men steken in oppervlakkige door de intuitie ingegeven opmerkingen: https://mab-online.nl/article/31181/

Albert Bosch

Gemakshalve herhaal ik mijn reactie die ik bij een eerdere column van Pieter de Kok (dd. 31-5-2022) heb geplaatst, omdat ik die reactie ook hier passend vind (en waaruit blijkt dat ik deze opinie van Tjibbe onderschrijf).

De opleiding van een accountant duurt circa 50 jaar (van je 18e t/m 67ste), waarvan de eerste 5 tot 10 jaar volledig of overwegend theoretisch zijn (de eerste leerperiode). De resterende decennia van de opleiding zijn overwegend praktijkgericht (de tweede leerperiode). Nadat je de eerste leerperiode succesvol hebt afgerond, mag je in beginsel alleen ‘de weg op’, maar geen accountant die dat ook echt doet, simpelweg omdat je nog te onervaren bent en jouw werkgever jou niet inschrijft als extern accountant.

Omdat de tweede leerperiode van de 50-jarige opleiding veel langer is dan het eerste deel, zul je de meeste kennis en vooral vaardigheden in die tweede periode opdoen. En om diezelfde reden verandert er in dat tweede deel van jouw opleiding ook veel meer in de wereld waarin je als accountant opereert. Het mooie is ook dat je dat tweede deel grotendeels zelf mag inrichten, zodat dit aansluit bij wat jij leuk vindt en voor jouw werkzaamheden nodig acht.

De kunst van de CEA zal moeten zijn om een pakket aan eindtermen te formuleren, waarbij wordt bewerkstelligd dat in de eerste leerperiode de basiskennis en -vaardigheden worden ontwikkeld die nodig zijn om in de tweede leerperiode tot volwaardige ontwikkeling te komen. En idealiter mag je relatief snel in die tweede leerperiode wel alleen de weg op. Maar probeer vooral niet teveel verdieping in die eerste leerperiode te stoppen. Dat gaat ten koste van de basis die nodig is voor de tweede leerperiode. Hou die basis breed, vormend, maar ook relatief simpel.

Accountantsorganisaties kunnen vervolgens concurreren op hoe goed ze de eerste én de tweede leerperiode faciliteren, want daar kan de ‘war on talent’ worden gewonnen (en wordt en passant het beroep aantrekkelijker).

Jacques Koenen

Tjibbe
Geheel met je eens en ik had het niet beter kunnen verwoorden. Natuurlijk is ethiek essentieel echter het begint bij goed vakmanschap. 45 jaar ervaring als accountant en bijna 40 jaar betrokken bij onderwijs hebben mij geleerd dat de kernvakken verslaglegging , interne beheersing en controleer het fundament zijn. Gedrag en beroep regels zijn hierbij belangrijk echter kunnen tekortkomingen in het het fundament niet compenseren. Daarnaast is miz ethisch handelen één grondhouding die je als accountant moet hebben in je persoonlijkheid.

eppo horlings

Beste Tjibbe,
Deze reactie is zeer terecht. Ik heb vorig jaar mijn visie aan de minister uiteengezet nadat ik van de kwartiermeester had vernomen dat mijn tijd voorbij was. (78 en nog steeds actief) Hij begrijpt echt niet waar het om gaat. In het kort komt mijn visie er op neer dat wij toe moeten naar periodieke staatsexamens, beperking dan wel opheffing van de beroepsaansprakelijkheid en een grotere mate van onafhankelijkheid.
Zend me even je emailadres dan kan ik je de brief zenden. ehhorlings@assurance.nl
Bij voorbaat mijn compliment over je stellingname.
Groet, Eppo Horlings


Jan Bouwens

Goed stuk Tjibbe. Als je als accountant beter kunt articuleren waarom een boeking onjuist is, wordt het moeilijker voor de auditee de accountant te negeren. Sterker de accountant helpt de auditee met haar/zijn argumenten!

Paul Mencke

Uitstekende bijdrage van Tjibbe Bosman. Als ik kijk hoe (aankomende) professionals in de accountancy worstelen met de beschikbare tijd, dan is een investering in technische competentie veel waardevoller (in termen van kwaliteit van hun output en beslissingen) dan in gedragsgerichte onderwerpen.

Jeroen Maan

Ik ben het volledig eens met Tjibbe Bosman. Het begint bij de aanwezigheid van de noodzakelijke kennis en kunde. Die kennis en kunde moeten worden gehanteerd door een registeraccountant met het juiste morele kompas. En die accountant, ten slotte, moet wanneer hij werkzaam is in een organisatie, dat doen in een organisatie die 'professional skepticism' een een 'rechte rug' ondersteunt en voedt.

Alexander Vissers

Gelukkig dat iemand aan de bel trekt. Het NBA bestuur, als eerst aangewezene, is al jaren een mak lam. Door de meegaande houding van het NBA bestuur is er door een zondvloed aan retoriek een moeilijk te stoppen proces op gang gekomen waar dit voorstel deel van uitmaakt dit nog versterkt door kretologie als "maatschappelijk belang" en de ESG hype. Daar waar de rol van het NBA bestuur toch zou moeten zijn de accountants in bescherming te nemen, zij bestuurt het beroep immers al decennia lang en is voor de stand van het beroep verantwoordelijk, steekt het de accountants een mes in de rug. Recent dieptepunt was de brief van de NBA inzake beleidsagenda klimaat. Doof voor het pleit van Prof. Willem Buijink de retoriek opzij te zetten, er is niet zo heel veel mis met de controle en er moet zoals met alles een kosten baten afweging worden gemaakt. De huidige regelgeving is al te veel richting kosten doorgeschoten. Nog te zwijgen over het chaotische proces: de publicatie van de voortgangsreportage viel samen met het doorsturen van het wetsontwerp aan de Raad van State voor advies! Terug naar de opleiding: welk zinnig doel is met het opnemen van psychologie in de opleiding gediend als het ten koste gaat van vakkennis? Wie zijn die kwartiermakers en wanneer hebben ze voor het laatst een jaarrekening gecontroleerd of een beginnende accountant aangestuurd? Ondertussen lees ik dat de AFM en Universiteit Utrecht een leerstoel psychologie van Toezicht starten. Het momentum zit duidelijk niet in de hoek van de rationaliteit maar meer in de hoek van de ideologie.

Geert de Jonge

Ik kan uit de context helaas niet opmaken welk gedrag Fonteijn bedoelt. Misschien dat Tjibbe dat kan verduidelijken. PKI, rechte rug, assertiviteit of bedoelt Fonteijn iets anders? Uit het laatste visitatierapport is overigens niet op te maken dat op het punt van gedrag iets mis zou zijn met de opleiding van accountants. Dat is dan nu een novum.

Ron Heinen

Meer competentie, waaronder wiskunde en datascience, zie bijvoorbeeld

https://www.accountant.nl/vaktechniek/2022/7/de-steekproefomvang-ontmaskerd---een-introductie/

is van harte aan te bevelen. Aan deze kennis zal een accountant z'n hele leven wat hebben.

Jack Lous

Helemaal eens met de schrijver. Als examinator van het geïntegreerd mondeling slotexamen en als docent van de referaatscolleges maak ik het helaas nog al te vaak mee dat studenten controle- en waarderingsvraagstukken niet kunnen ‘terugvertalen’ naar de boekhoudkundige verwerking. Vragen als: ‘welke journaalpost moet er gemaakt worden om dit controleverschil te corrigeren’ leiden niet zelden tot lange stiltes. Vroeger was zeker niet alles beter maar het samenstellen van een jaarrekening of het verwerken van boekingsstukken is voor veel accountants een uiterst leerzame ervaring geweest, die veel later, ook bij complexe waarderingsvraagstukken, nog steeds zijn vruchten afwerpt.

R.J.A.M. Vromans

Inderdaad, niets is vager dan dat een accountant (die half geschoold is) wel denkt de cultuur te kunnen beoordelen bij zijn cliënt terwijl deze de jaarrekeningproblematiek niet of matig herkend waardoor het eindresultaat van de controle er veelal niet beter op wordt.

Natuurlijk kan ieder opdrachtteam verder aangevuld worden met (een zogenaamde “Jomanda”) deskundige maar dat gaat in de praktijk bij een gelijkblijvende controle-fee wel steeds meer ten kosten van de (detail) controles en daarmee de kwaliteit van het geheel.

Reageren op een artikel kan tot drie maanden na plaatsing. Reageren op dit artikel is daarom niet meer mogelijk.

Aanmelden nieuwsbrief

Ontvang elke werkdag (maandag t/m vrijdag) de laatste nieuwsberichten, opinies en artikelen in uw mailbox.

Bent u NBA-lid? Dan kunt u zich ook aanmelden via uw ledenprofiel op MijnNBA.nl.