'Wikinomics: How Mass Collaboration Changes Everything'
Eind vorig jaar was ik aanwezig bij de internationale XBRL-conferentie in Vancouver, Canada waar onder meer Christopher Cox en Don Tapscott sprekers waren. Ik kende Tapscott niet, maar had wel eens gehoord van het boek 'Wikinomics: How Mass Collaboration Changes Everything', waar hij medeauteur van is, samen met Anthony D. Williams.
Naar aanleiding van zijn verhaal daar ben ik het boek gaan lezen. Tapscott is een Canadees, maar Wikinomics is in mijn ogen een typisch Amerikaans boek. Het boek heeft een briljante titel die het hele basisidee al ongeveer samenvat. Het verhaal heeft vervolgens erg veel woorden nodig en kan ook met de helft van het aantal bladzijden worden verteld, zonder aan duidelijkheid te verliezen. Ook zitten er nog wel een aantal losse eindjes in het verhaal, het boek geeft niet overal een antwoord op.
Tot zover de disclaimer. Want verder is het een heel goed boek, dat een goed overzicht geeft van bestaande ontwikkelingen terwijl de gevolgen nog niet voor iedereen zichtbaar zijn. Het boek uit 2006 is zeker geen nieuwigheid meer, maar wordt door een grote groep volgelingen van Tapscott als baanbrekend gezien. Geheel naar de boodschap van eigen boek doet Tapscott live verslag van de genoemde XBRL-conferentie:
"I'm sitting here in the audience at the 16th XBRL International Conference waiting to give my address to an audience of business leaders from around the world."
In zijn boek beschrijft hij een samenwerkingsmodel waarbij organisatiegrenzen vervagen. Vernieuwing ontstaat binnen virtuele gemeenschappen waar duizenden of miljoenen mensen op vrijwillige basis samenwerken aan een gemeenschappelijk doel of product.
Dat het via internet een klein kunstje is om mensenmassa's te mobiliseren, zonder een zichtbare coördinatie of leiding is tijdens de recente scholierenacties ook al zichtbaar geweest.
Er zijn bedrijven die nu al profiteren van deze wijze van samenwerking. En er zijn bedrijven die hiertegen vechten. De muziekindustrie met een verouderd businessmodel is een mooi voorbeeld van een sector die vecht tegen groepen van muziekliefhebbers die hun klanten zouden kunnen zijn.
Tapscott en Williams adviseren bedrijven om de deuren open te gooien en samen te werken in gemeenschappen waar hun (potentiële) klanten meehelpen hun producten te verbeteren. Bedrijven die vertrouwen op deze openheid zullen innoveren en succesvol zijn, aldus de auteurs.
Op youtube is een filmpje (29 februari 2007) te vinden waar Don Tapscott wordt geïnterviewd over zijn boek. Dit verhaal komt verrassend dicht in de beurt van zijn verhaal in Vancouver negen maanden later. Ik ben nu ook begonnen met een paar andere boeken van hem te lezen.