Spookcijfer: 5 miljard dollar door creditcardfraude?
‘Online fraude levert boeven ruim 5 miljard dollar per jaar op’, zo lezen we in een kop boven een artikeltje in De Automatiseringsgids. Om te vervolgen met ‘Hi-tech geboefte dat zich in online fraude specialiseert, strijkt jaarlijks ten minste 5 miljard dollar op, schat pc-beveiliger Symantec’.
Dit artikel is verschenen in de Accountant nr. 2, 2009
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
Symantec heeft er natuurlijk commercieel enige baat bij om mensen schrik aan te jagen over deze criminaliteit. Het cijfer lijkt best realistisch te kunnen zijn, want gevoelsmatig worden internetboeven inderdaad steeds gewiekster en groter in getale. Toch maar even het onderzoek op de site van Symantec erbij gehaald. En dan is er iets geks aan de hand: daar staat namelijk boven het desbetreffende persbericht ‘Value of total advertised goods on underground economy servers during 12-month period was more than $276 million’.
Dat gaat dus over iets heel anders, namelijk de handel in vooral gestolen creditcards die in de duistere krochten van internet worden verhandeld voor tussen de 0,10 USD en 25 USD. Interessant om te weten waar die enorme waardeverschillen dan precies in zitten - is een creditcard van een bestuursvoorzitter honderd keer meer waard dan die van Jan Modaal? - maar dat is hier even niet relevant.
Wat we willen weten is eenvoudig: waar komt dat cijfer van 5 miljard vandaan? Het blijkt het werk te zijn van een ijverige redacteur bij De Automatiseringsgids die waarschijnlijk onder hoge werkdruk het bericht scant op grote bedragen en die overtikt. Want grote bedragen doen het altijd goed bij de lezer. Alleen dat gaat wel gloeiend mis in dit geval. Want, zo schrijft Symantec: ‘The average advertised stolen credit card limit observed by Symantec was more than $4,000. Symantec has calculated that the potential worth of all credit cards advertised during the reporting period was $5.3 billion.’
Dus er is geen sprake van een fraude ter waarde van 5 miljard; dit cijfer geeft slechts aan wat opgeteld de totale bestedingslimiet van die kaarten is. Dat is toch wel even meer dan een nuancering. Het is en blijft dan ook een journalistenwaarheid als een koe: een goed verhaal moet je niet kapot checken.
Gerelateerd
Spookcijfer: Cybercrimeconsultants weten wat niemand weet
Cybercrime kost Nederland jaarlijks 10 miljard, zo schrijven tientallen media de kop van een persbericht van Deloitte over. Maar klopt dat ook? Daar valt veel over...
Zichzelf overschreeuwende verzekeraars
Als maandelijkse rubriek is Spookcijfer al een tijdje gestopt. Maar soms kunnen we het niet laten. De borstkloppende verzekeringssector laat ons geen andere keus.
Spookcijfer: Verplassen met accountants
Size does matter. En dus is het begrijpelijk dat Jim Quigley, de wereldwijde ceo van Deloitte, de grote woorden in het persbericht niet schuwt als blijkt dat Deloitte...
Spookcijfer: Schaatspret heeft (g)een prijs
Schaatsen is niet zonder gevaar. Eimert van Middelkoop was daar afgelopen januari het beste bewijs van: de minister van Defensie hield er een gebroken pols aan over...
Spookcijfer: Twaalf miljard, is dat niet wat veel?
Elk superlatief schiet tekort om de impact van de kredietcrisis te duiden. En dus kunnen we misschien beter met wat koele cijfers aangeven waarom het beter is voor...