Maatschappelijk belang van aangifte doen
Peter Schimmel stelt in het Financieele Dagblad van 20 maart 2008 dat er in geval van fraude sprake is van een ongewenst primaat van het strafrecht. Liever ziet hij dat bedrijven die met fraude worden geconfronteerd de regie zelf in handen houden.
Als managing director bij Protiviti preekt Schimmel daarmee voor eigen parochie. Hij ziet kennelijk liever dat bedrijven in zo'n situatie een private forensisch accountant, recherchebureau, advocatenkantoor dan wel zijn onderneming inschakelen. Dat zijn immers alternatieven die naast het strafrecht staan.
In zijn bijdrage ontbreekt de nuance. De situatie is niet zwart-wit. Er zijn wel degelijk situaties waarin het vanuit andere perspectieven dan de regievorming bezien, zinvol kan zijn de overheid in te schakelen of zelfs aangifte te doen bij het Openbaar Ministerie.
Een aspect dat meegewogen kan worden is bijvoorbeeld het maatschappelijk belang van het doen van aangifte.
Zo is het de vraag of de waarheidsvinding erbij gebaat is dat private partijen in wat de vastgoedfraude bij het Philips Pensioenfonds is gaan heten, langdurig intern onderzoek doen.
Zo legde de rechtbank in het vonnis tegen de voormalig Ahold-bestuurders een dergelijk onderzoek grotendeels naast zich neer wegens ontoereikend hoor- en wederhoor door de interne onderzoekers.
Maar de mooiste illustratie dat de blik van een bestuurder wijder dient te zijn dan van zijn adviseurs, trof ik aan in hetzelfde Financieele Dagblad van 20 maart.
De bestuursvoorzitter van Heijmans, Guus Hoefsloot, wijst er in het kader van de bouwfraude op dat zijn bedrijf, net als vele andere bouwbedrijven, jarenlang door advocaten tot stilte werd gemaand. Letterlijk stelt hij: "Het gevolg daarvan was dat de sector jarenlang de regie kwijt was."
Pijnlijk voor adviseur Schimmel, maar wel waar!
Deze bijdrage is tevens gepubliceerd in de rubriek Optiek van het Financieele Dagblad van 21 maart 2008.