Nieuws 24 februari 2015

'Lek' in ontslagrecht voor seizoensarbeid gedicht

De Wet werk en zekerheid (Wwz) krijgt overgangsrecht waarmee wordt voorkomen dat per 1 juli 2015 seizoenswerkers niet opnieuw kunnen worden ingehuurd en werkgevers noodgedwongen andere krachten moeten werven.

De vorig jaar aangenomen Wwz regelt dat werknemers een transitievergoeding krijgen als hun arbeidsovereenkomst - na een periode van minstens twee jaar - niet wordt verlengd. Dat overkomt seizoenswerkers per definitie. Als ze voldoende arbeidsverleden opbouwen bij een en dezelfde werkgever, zullen zij op den duur dus zo'n vergoeding ontvangen. Dit zou voor werkgevers echter een prikkel kunnen zijn telkens nieuwe seizoenswerkers aan te nemen, zo klonk het de afgelopen maanden. Dat effect zou deze zomer voor het eerst kunnen optreden.

In een brief die vandaag naar de Tweede Kamer is gestuurd, schrijft minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid echter dat hij overgangsrecht zal instellen om eventuele schokken op de arbeidsmarkt op te vangen. Belangrijkste maatregel is dat de hoogte van de vergoeding niet bepaald zal worden door alle gewerkte periodes van voor 1 juli 2015, maar dat van tijdelijke krachten alleen het arbeidsverleden vanaf 1 juli 2012 meetelt. Tijdelijke arbeidsovereenkomsten van voor 1 juli 2012 tellen alleen mee met een onderbreking van ten hoogste drie maanden. Een en ander sluit ook aan bij het overgangsrecht voor de ketenbepaling.

Verder wordt geregeld dat de transitievergoeding niet direct betaald hoeft te worden als de werkgever de werknemer de garantie biedt dat hij of zij binnen zes maanden weer aan de slag kan. Hiermee wordt voorkomen dat een werkgever na 1 juli 2015 meteen na afloop van een tijdelijk contract een transitievergoeding verschuldigd zal zij

Als een tijdelijke werknemer binnen maximaal zes maanden na het aflopen van zijn tijdelijk contract een vast contract krijgt dat ingaat op of na 1 juli 2015, telt ook de periode tussen 1 juli 2012 en 1 juli 2015 alleen mee als tijdelijke arbeidsovereenkomsten elkaar hebben opgevolgd met een periode van maximaal drie maanden. In ruil daarvoor krijgt de werknemer dan de zekerheid van een vast contract.