Nieuws 17 mei 2017

Assistent-accountant zit vast aan opzegging arbeidscontract

Een assistent-accountant, die voortijdig haar jaarcontract opzegde en zich ziek meldde, krijgt geen loon doorbetaald en krijgt haar leaseauto met tankpas niet terug. Dat zegt de rechter in kort geding.

Lex van Almelo

Een assistent-accountant krijgt per 1 augustus 2016 een arbeidscontract voor één jaar. Ze verdient drieduizend euro bruto per maand, exclusief vakantiestoeslag, en krijgt een leaseauto met tankpas van de zaak.

Kennelijk is de maatschap, waarvoor zij werkt, tevreden. Per november krijgt zij er namelijk driehonderd euro per maand bruto bij. Maar de assistent is minder content. Zij stuurt op 6 december de volgende mail: “Ik heb de afgelopen maanden met ups en downs gewerkt (…) en heb daarom besloten om per 1 februari 2017 de uitdaging elders aan te gaan. Ik heb inmiddels een andere baan geaccepteerd.” Zij zegt op per 1 januari 2017 en gaat ervan uit dat 31 januari haar laatste werkdag is.

De werkgever zegt haar dat in de arbeidsovereenkomst de mogelijkheid ontbreekt om tussentijds op te zeggen. Als zij toch opzegt, eist hij een schadevergoeding van haar. Hij heeft namelijk een fee betaald aan het wervings- en selectiebureau en die investering kan hij nu niet meer terugverdienen. De werkgever blijft dus met een fikse schadepost zitten.

Nadat de assistent zich op 2 januari 2017 ziek heeft gemeld, laat de werkgever haar weten dat:

• de arbeidsovereenkomst op 31 januari eindigt door opzegging van haar kant;
• hij een schadevergoeding zal inhouden op haar laatste loon;
• het autoleasecontract is opgezegd en de auto en tankpas moeten worden ingeleverd.

De bedrijfsarts verklaart de assistent medio januari volledig arbeidsongeschikt. De adviseur van de assistent schrijft dat de arbeidsovereenkomst gewoon doorloopt, omdat de werkgever de opzegging heeft afgewezen. De werkgever laat de leaseauto echter ophalen en betaalt geen loon meer.

Geen opwelling

De assertieve assistent begint een kort geding en eist:

• 6600 euro bruto, ofwel het loon over februari en maart 2017;
• een wettelijke verhoging van 2607 euro bruto, omdat dat loon te laat is uitbetaald;
• onmiddellijke teruggave van de leaseauto met tankpas, met een dwangsom van 500 euro per dag als stok achter de deur;
• het loon voor de rest van de arbeidsovereenkomst, met een dwangsom van 100 euro per dag.

De kortgedingrechter wijst deze eisen af en laat de assistent de proceskosten betalen. De werkgever mocht erop vertrouwen dat de assistent inderdaad de bedoeling had de arbeidsovereenkomst op te zeggen. Zij had herhaaldelijk haar onvrede geuit en niet onder stoelen of banken gestoken dat zij elders wilde gaan werken. Bovendien onderbouwde zij haar opzegging met de mededeling dat zij een andere baan had gevonden. Gezien haar opleiding mocht de werkgever ervan uitgaan dat zij de draagwijdte van haar verklaring kon overzien.