Nieuws 15 februari 2019

Spontane adviesplicht belastingadviseur is beperkt

De belastingadviseurs van Deloitte hoefden hun klant niet te wijzen op de mogelijkheid een verlies te verrekenen via de ib-aangifte van de partner. De spontane informatieplicht gaat niet zo ver dat een adviseur 'alle eventualiteiten' in aanmerking moet nemen, zegt de Rechtbank Rotterdam.

Lex van Almelo

Een freelance bedrijfsjurist uit Breda is getrouwd met een neurologe. Deloitte verzorgt zijn ib-aangiften al sinds 2001. De jurist is dan nog in loondienst bij een management consultant en ongehuwd. In 2003 wordt hij zelfstandig en in 2004 trouwt hij. Deloitte doet vanaf dan de ib-aangiften van beiden.

Zijn persoonlijke holding Pangka bv werkt met een eigen belastingadviseur. In Pangka zijn de niet-juridische activiteiten van de jurist ondergebracht. De holding heeft 20,83 procent van de aandelen van Gloss Property Ltd, een vennootschap Brits-Maagdeneilands recht. In 2001 was dit belang 670.000 euro waard. Als de jurist in 2005 de aandelen verkoopt, lijdt hij een verlies van 258.289 euro.

De mogelijkheden om het verlies te verrekenen met latere winsten blijken beperkt. In 2013 besluit de jurist de holding snel te liquideren. Hij gooit bij Deloitte een balletje op over het verschuiven van zijn compensabele verlies naar zijn echtgenote. De wet IB (art. 2.17 en 4.53 lid 1) bieden namelijk de mogelijkheid verliezen uit aanmerkelijk belang te compenseren en toe te rekenen aan de fiscale partner in box 1.

Na een deal met de Belastingdienst in 2016 kan Pangka een deel van het verlies verrekenen en in box 2 een belastingvoordeel realiseren van 13.623 euro. De jurist claimt bij Deloitte een bedrag van 49.091 euro, omdat de adviseurs hem niet goed hebben geadviseerd over de verliesverrekening via de ib in box 1. Deloitte zegt echter dat zij alleen de ib-aangiften verzorgde en niet de opdracht had om in algemene zin fiscale adviezen te verstrekken.

Spontaan advies

De Rechtbank Rotterdam wijst de claim af. Deloitte is niet toerekenbaar tekortgeschoten bij de uitvoering van haar opdracht en heeft ook niet onrechtmatig gehandeld, zegt de rechtbank na een analyse van wat een redelijk bekwaam en redelijk handelend belastingadviseur in dit geval gedaan zou hebben.

Van zo’n adviseur mag je verwachten dat hij - op basis van wat hij weet over de fiscale situatie van zijn cliënt - ook spontaan adviseert over de keuzemogelijkheden bij de ib-aangiften. De “spontane informatieplicht gaat echter niet zo ver dat de belastingadviseur daarbij alle eventualiteiten in aanmerking hoeft te nemen”. De adviseur mag zich beperken tot adviezen over het specifieke geval. Hij hoeft volgens de Hoge Raad niet te wijzen op fiscale faciliteiten die in theorie wellicht van toepassing kunnen zijn, maar naar verwachting niet in de gegeven omstandigheden.

Volgens de rechtbank had Deloitte niet hoeven voorzien dat de jurist en zijn vrouw gebruik wilden maken van de belastingkorting in box 1. De mail van de bedrijfsjurist en de gesprekken daarover zijn niet voldoende om te zeggen dat Deloitte toen al wist wat de klant verwachtte en bedoelde. Pangka had een eigen fiscalist, die de jurist met name adviseerde over zijn vennootschappen en beleggingen. Uit de genoemde mail en enkele gesprekken hoefde Deloitte in elk geval niet af te leiden dat die deelnemingen weinig opleverden of dat de jurist die daarom mogelijk wilde beëindigen. Deloitte had de jurist daarom ook niet hoeven wijze op de termijn waarbinnen de verliezen konden worden verrekend.