Top 2000
Ik kijk altijd uit naar deze tijd van het jaar. Na de periode van verlof vraag ik me altijd af wat ik nu precies heb gedaan. 'Seems that I was busy doing something close to nothing' (Prince, in: Raspberry Beret, 1419).
Naast het vieren van Kerst en de jaarwisseling behoort het volgen van de Top 2000 tot een vaste bezigheid. Op zoek in de lijst naar eigen favorieten. Klassiekers als 'School' (Supertramp, 37), 'Another brick in the wall' (Pink Floyd, 53), 'Suzanne' (Leonard Cohen, 326) en natuurlijk 'Bohemian rhapsody' (Queen, 1).
Me verbazend over Adele met een viertal hoge noteringen (26, 21, 19 en 7). Of hoe het kan zijn dat de hoogste notering van de Beatles, Hey Jude, pas op 24 wordt aangetroffen? Dat de Rolling Stones met hun hoogste notering (Angie, 41) daar nog weer achter staan zal voor hen een schrale troost zijn.
En ook dit jaar haalde een favoriet uit mijn Top 10, Deacon Blue met Dignity, de Top 2000 weer niet. En ook het vrolijke Labour of Love van Hue & Cry ontbreekt. Helaas. Zeker daar de Palingpop van Nick & Simon (Pak nou maar mijn hand, 218) wel is genoteerd.
De Counting Crows (Mr. Jones, 611) staan te laag. Zo ook Peter Gabriel (Biko, 647) en de vrolijke Dexy's Midnight Runners (Come on Eileen, 1147). Het is ronduit belachelijk dat I heard it on the grapevine (Marvin Gaye, 515), niet in de top 100 staat.
Lekker voor de buis rond half acht 's avonds. Matthijs van Nieuwkerk op zijn best, Leo Blokhuis met mooie verhalen. Filmpjes over muziekhelden. Muzikale anekdotes. Songs uit de oude doos.
Heerlijk. Even geen Plan van Aanpak. Geen blogs. Geen IFRS, IAASB, IASB en IFAC. Geen consultatiedocument. Geen colleges, collega's of studenten. Geen discussies over materialiteit of de professioneel kritische instelling. Heerlijk: Being busy doing something close to nothing.
En oh ja: over smaak valt niet te twisten!