Accountant moet WEL op stoel management gaan zitten
Ik wil even afrekenen met mezelf. Veertig jaar lang had ik een diep professioneel geloof in de ooit door een anonieme collega geformuleerde taaie stelling: 'De accountant moet niet op de stoel van het management gaan zitten.' Ten onrechte, vind ik nu.
Recentelijk dook de stelling weer op in het achterhoedegevecht van woordvoerders van de accountantspraktijk tegen de recente voorstellen van de IAASB om ook informatieve waarde in de accountantsverklaring te stoppen.
Aan dat geloof is bij uw scribent de laatste tien jaar ernstig geknaagd, tot het dubbeltje viel: Wat is dat nu voor onzin, 'niet op de stoel van het management zitten'?
Mag de kunstcriticus van een portretschilder het plaatje niet even bekijken vanuit het perspectief van zijn onderwerp of van de schilder zelve?
Mag de recensent niet op de stoel gaan zitten van de kunstenaar?
Mag de fotograaf geen empathie tonen voor zijn object?
Mag de dokter zich niet verplaatsen in de schoenen van zijn patiënt?
Mag de rechter zich niet verplaatsen in de schoenen van partijen?
En dan wordt die arme accountant geacht zich wel te kunnen en moeten verplaatsen in de schoenen van het stelletje ongeregeld dat 'maatschappelijk verkeer' wordt genoemd, maar mag hij dat niet ten aanzien van zijn meest duidelijke en relevante stakeholder, de gecontroleerde?
What a bloody nonsense. En ik schaam me er voor dit soort nonsens decennialang niet alleen te hebben aanvaard, maar ook nog gepropageerd.
De accountant MOET op de stoel van het management gaan zitten, anders blijft hij schaduwboksen en knipogen in het donker.
Eerst organiek en recht vooruit, om vast te stellen of het management voldoende heeft vooruitgekeken. Ongeacht de stank die dat eventueel veroorzaakt.
Dan een 180 graden draai, achterstevoren, om vast te stellen of er voldoende is teruggekeken.
Dan een kwart draai naar links, om de juistheid van het gestelde vast te stellen.
En vervolgens nog eens een 180 graden draai, hoofd naar rechts, voor de volledigheidsvraag.
Ik ben er heilig van overtuigd dat dit een betere mantra is voor het openbaar beroep. Ga juist wel op de stoel zitten van het management - zolang een en ander tenminste niet plaatsvindt op de schoot van het management.
De accountant MOET op de stoel van het management zitten, op straffe van de poten onder de eigen stoel onderuit te halen.
PS: Vanmorgen op het vliegveld, daags na het schrijven van deze blog, zag ik in het FD van vandaag een ingezonden brief van hoogleraar Jeroen Suijs, met vergelijkbare strekking.