Spookcijfer: Kiloknaller gemeentevastgoed
Gemeenten laten 1,8 miljard euro liggen door slordig vastgoedbeheer, zo bericht BNR nieuwsradio op 9 maart van dit jaar. In tijden van historische bezuinigingsoperaties door de overheid gaat dat erin als koud bier op een heet strand.
Dit artikel is verschenen in Accountant nr. 5, 2011
Bekijk alle artikelen uit dit nummer
Nart Wielaard & Tom Nierop
Even Googlen leert dat het bericht al in december 2010 door de Telegraaf werd gemeld onder de kop ‘Gemeentevastgoed goudmijn’ en dat het voortkomt uit een onderzoek dat adviesbureau Fakton samen met de Hogeschool van Amsterdam deed in opdracht van het vakblad Vitale Stad.
De strekking van het verhaal is dat gemeenten minder slordig met het vastgoed moeten omgaan - beter combineren van verschillende functies in een gebouw, marktconforme huren in rekening brengen aan huurder etc. - en het magazine rekent met een haast kinderlijke redenering de kiloknaller even met ons door. De ‘welvaartswinst’ van ruim 1,8 miljard euro komt tot stand door een gemiddelde huurverhoging van 1 procent - die blijkens commentaren ook nog wel aan de voorzichtige kant zou zijn - en een daling van de beheerlasten van 1 euro per vierkante meter. Daarbovenop stapelen de onderzoekers nog een voordeel uit de verkoop van 1 procent van het eigen vastgoed van gemeenten tegen een ‘bescheiden’ marktwaarde.
Mooie ronde aannames dus, in een berekening die blootlegt dat het gaat om een totale besparing die in 20 jaar tijd wordt gerealiseerd. Dat men daarbij simpelweg de jaarlijkse besparing vermenigvuldigt met 20 in plaats van deze contant te maken op basis van een marktrente - en dat dat een enorm effect heeft op het eindresultaat - dat zullen we de onderzoekers maar niet al te veel euvel duiden. Maar op zijn minst storend wordt het wel als de betrokken onderzoeker van Fakton concludeert dat dit thema zo’n 10 procent van de totale bezuinigingsplannen van het huidige kabinet oplevert. Hij zal zich daarbij toch wel realiseren dat Mark Rutte er geen 20 jaar over mag doen, maar staat voor een structurele besparing?
Wie het verhaal leest valt van de ene verbazing in de andere en kan niet anders dan concluderen dat het zo in de open haard kan. eigenlijk is er maar één positief punt te ontdekken: dat men in een kadertje ook de ruimte biedt voor een tegengeluid van de Vereniging Nederlandse Gemeenten, die erop wijst dat gemeenten niet van gisteren zijn: “Het is goed om de discussie te voeren over kosten en opbrengsten van maatschappelijk vastgoed. Maar voer die discussie op basis van feiten en niet op basis van een Broodje Aap Onderzoek.”