Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Twee registeraccountants zijn cfo respectievelijk ceo van een netwerkorganisatie, waarbij verschillende vennootschappen zijn aangesloten. Eén van de aangesloten bv’s neemt in 2010 een accountantskantoor over en sluit een service level agreement (SLA) voor twee jaar met een bv van de verkopende groep. Deze serviceverlener zal onder meer scan- en herkenactiviteiten uitvoeren met behulp van software.

Na een ruzie stopt de inkoper met betalen en ontbindt het SLA. De serviceverlener begint een civiele procedure wegens het uitblijven van de betalingen en vanwege de geleden schade. De Rechtbank Gelderland laat een deskundige onderzoeken hoeveel winst de serviceverlener zou hebben gemaakt als het tweejarig contract gewoon was uitgediend.

De cfo heet zo zijn twijfels over de cijfers van de serviceverlener en schrijft in twee memo’s dat:

• het kostenniveau van de serviceverlener structureel hoger was dan de inkomsten uit hoofde van het contract met de netwerkorganisatie;
• de serviceverlener nooit winst had kunnen maken “in het hypothetische geval dat het contract niet zou zijn opgezegd” aangezien dit bedrijf “geen substantiële omzet derden had”;
• het SLA met de netwerkorganisatie feitelijk nooit meer is geweest dan een verliesgevend contract;
• de serviceverlener die conclusie zelf ook heeft getrokken en daarom besloot “dat claimen meer zou opleveren dan uitdienen van het contract”.

De serviceverlener beweert dat de netwerkorganisatie inbreuk heeft gemaakt op de auteursrechten die op de scan- en herkenningssoftware rusten en onrechtmatig de knowhow heeft gebruikt die zij door het SLA verkreeg. In september 2015 dient hij de klacht tegen beide accountants in. De Accountantskamer verklaart de klacht tegen beiden ongegrond.

In de tussentijd had de cfo in oktober 2015 commentaar geleverd op het concept deskundigenbericht. Hij vindt het “een gedegen stuk” met als heldere conclusie dat het contract verliesgevend was. In de civiele procedure tegen de service provider geven beide accountants hun visie op de kwestie.

De service provider dient een nieuwe klacht tegen beide accountants in.

Klacht

III

• de cfo heeft in zijn laatste memo enkele vaktechnische misslagen begaan;
• de cfo heeft in de civiele procedure ten onrechte beweerd dat de dienstverlening na beëindiging van het SLA is voortgezet door andere dienstverleners, met goedkeuring van de klager; dat is onjuist is en in strijd met de waarheid;
• beide accountants proberen de verhaalsmogelijkheden van de klager te verminderen door een sterfhuis te maken van de voormalige contractpartner.

IV

Beide accountants hebben op de zitting van de Accountantskamer over de vorige klachten niet de waarheid gesproken, want zij:

• hebben laten ontkennen dat er geen inbreuk is gemaakt op het auteursrecht, terwijl zij beter wisten;
• hebben ten onrechte laten beweren dat er een aap uit de mouw kwam door de aansprakelijkstelling;
• hebben toegestaan dat de advocaat een beroep deed op een niet-bestaande brief;
• zijn te kwader trouw door de inbreuk te rechtvaardigen;
• hebben hun advocaat ten onrechte laten suggereren dat een brief van de klager is vervalst en zij die niet hebben ontvangen;
• hebben toegestaan dat in de pleitaantekeningen van de advocaat onjuist is geciteerd uit een e-mail;
• hebben ten onrechte laten beweren dat twee verzoeken tot het bevelen van een voorlopig getuigenverhoor zijn afgewezen.

V

De accountants hebben:

• met een onvolledig citaat uit een e‑mail ten onrechte de indruk gewekt dat de service provider ermee akkoord ging dat de netwerkorganisatie de scan- en herkenservice bleef gebruiken;
• herhaaldelijk gelogen over de brief van de klager van 25 juni 2012;
• gelogen over stand van zaken in de inbreukzaak;
• gelogen over de omzettingskosten.

Oordeel

De klacht is onvoldoende onderbouwd, mede gezien het gefundeerde verweer van beide accountants.

Maatregel

Geen.