I need a hero
Zojuist is een bom gebarsten die ik totaal niet had zien aankomen: de AFM rapporteert over de toepassing van de overgangsregeling. Boeiende lectuur, erg aan te raden. Zowel NBA als de big four hebben inmiddels in niet mis te verstane bewoordingen gereageerd.
Of de AFM gelijk heeft of niet, daar zal nog genoeg over worden gezegd, maar niet door mij. Ik vind dat uiteindelijk niet zo boeiend. Wat ik heel boeiend vind is hoe het spel nu gespeeld wordt.
Ten eerste het feit dat de NBA zich, voor de argeloze toeschouwer in ieder geval, kritiekloos aan de kant van de big four schaart. De NBA neemt de positie in van verdediger en woordvoerder van de big four. Niet volledig kritiekloos, maar de kritische daadkracht spat er nu niet bepaald van af.
Dat kan terecht zijn en wijs klinken, maar ik geloof niet dat het goed is voor de pr van de NBA op dit moment. Vooral niet omdat de NBA al eerder ruimte heeft gegeven voor het gevoel dat de interpretatie van de wet wat rekkelijk was.
De NBA is een openbaar lichaam met een bij wet vastgestelde taak:
Artikel 3 wab:
De beroepsorganisatie heeft de volgende taken: a. bevorderen van een goede beroepsuitoefening door accountants, onder meer door het vaststellen van beroepsreglementering; b. behartigen van de gemeenschappelijke belangen van accountants; c. zorg dragen voor de eer van de stand van de accountants; en d. zorg dragen voor de praktijkopleiding, bedoeld in artikel 47.
Het zorg dragen voor de eer van de stand, maar ook het behartigen van de gemeenschappelijke belangen van (ALLE) accountants verhoudt zich extreem slecht tot het wekken van enige indruk dat de wet rekkelijk wordt geïnterpreteerd ten behoeve van enkele dominante kantoren.
Nogmaals, of de NBA gelijk heeft of niet, is de kwestie niet hier. De kwestie is de wijze van communiceren en de indruk die daarmee gewekt wordt.
Echt spannend is echter de reactie van de big four, waarbij vooral KPMG me opvalt. Dit kantoor noemt de uitspraken van de AFM populistische one-liners, prematuur en tendentieus. In feite stelt KPMG: wij hebben niets fout gedaan, en als de AFM zo graag stoere uitspraken doet, dan moet de AFM maar optreden.
Een regelrechte uitdaging tot een spelletje chicken. Misschien kent u het nog wel uit de film Footloose. Met het liedje I need a hero er onder, doen een stadsjongen en een plattelandsjongen een wedstrijd waarbij ze op een smal dijkje met tractoren op elkaar afstormen. Degene die als eerste uitwijkt is de verliezer, de chicken.
Ik moest om twee redenen aan die scene denken. Letterlijk, omdat KPMG de AFM uitdaagt tot een spelletje chicken. Als de AFM niet optreedt, dan toont de toezichthouder zich de chicken, de lafaard, in het perspectief van KPMG. Maar ook vanwege dat liedje. I need a hero. Want inderdaad, wat heeft dit beroep hard een held nodig.
Gaat KPMG de held zijn die aantoont dat de AFM een veel te grote broek aan trekt? Of staat er bij de NBA een held op die in het belang van alle accountants en van de eer van de stand tot serieus handelen over gaat?
In deze kwestie is er geen grijs. NBA en vooral big four sturen af op een harde confrontatie, en KPMG met name daagt de AFM uit. Nu zal het spelletje chicken ook gespeeld moeten worden tot iemand niet meer durft.