Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een accountant-administratieconsulent stelt voor een notariskantoor in Oss de jaarstukken samen en verstrekt (beoordelings)verklaringen aan het Bureau Financieel Toezicht (BFT). De AA doet dit namens een ander kantoor dan de huisaccountant van de notaris. De AA wijst de notaris op een tekort van 75 mille op de derdenrekening.

Een registeraccountant van het BFT voert later zelf een onderzoek uit bij de notaris. Daaruit blijkt onder meer dat:

• er geen zakenlijst beschikbaar is met het financiële saldo per zaak;
• er op de definitieve balans per 31 december 2010 een vordering in rekening-courant staat op (de onderneming van) de partner van de notaris ter grootte van 70 mille, waar de notaris niets van zegt te weten;
• de accountant een samenstellingsverklaring bij de jaarrekening 2011 heeft verstrekt, maar die jaarrekening later “ongecorrigeerd” noemt;
• de accountant vervolgens een goedkeurende beoordelingsverklaring bij deze ongecorrigeerde jaarrekening heeft verstrekt;
• de accountant eind april 2012 meedeelde dat de administratie van de notaris op 1 januari 2012 (een zondag/feestdag!) in opzet voldeed aan de bepalingen van de notariële Administratieverordening.

Het BFT concludeert daarom dat de financiële administratie niet voldoet aan de vereisten van de Administratieverordening.

De notaris dient een klacht in tegen de AA. De Accountantskamer verklaart de klacht gegrond. De accountant gaat in hoger beroep.

Beroepsgronden

De Accountantskamer heeft ten onrechte gezegd dat:

1. de accountant de vordering van 70 mille pas in de jaarrekening had mogen opnemen, nadat hij van de notaris gegevens had ontvangen die het bestaan en de hoogte van die vorderingen voldoende onderbouwden;
2. er geen overeenstemming bestond over de opdrachtvoorwaarden;
3. zowel de verklaring voor het BFT als de ‘administratiemededeling over 2010’ niet voldeed aan de eisen.

Oordeel

Het beroep is gegrond.

Ad 1

De accountant zegt dat hij de vordering van de notaris op de onderneming van haar partner heeft opgenomen in de jaarrekening 2011 omdat op grond van het samenlevingscontract 1 ton van de 170.000 mille aan privéopnames uit haar winst gedekt moest worden en 70 mille voor rekening van haar partner moest komen. Laatstgenoemd bedrag is in de jaarrekening opgenomen als rekeningcourantvordering.

Het is aannemelijk dat de accountant het samenlevingscontract tot uitgangspunt heeft genomen bij de verwerking van een en ander in de jaarrekening. Ook is het aannemelijk dat

de accountant aan de notaris en haar partner (voor wie hij ook als accountant werkte) heeft uitgelegd dat hij op deze basis een vordering van 70 mille in de jaarrekening had opgenomen.

De verdeling van het bedrag aan privéopnames is in ieder geval besproken en de partner van de notaris heeft voor deze vordering op de onderneming getekend. Onder deze omstandigheden was er dan ook geen aanleiding om aanvullende informatie te vragen.

Ad 2

De accountant heeft een verslag gemaakt van het gesprek dat hij had met de notaris. Op basis daarvan heeft de Accountantskamer vastgesteld dat de notaris besefte dat zij met twee accountantskantoren van doen had. Een derde, die ook bij dit gesprek aanwezig was, heeft  schriftelijk verklaard dat het handgeschreven gespreksverslag een juiste weergave was van wat er is besproken. Het college gaat er daarom vanuit dat tijdens dit gesprek zowel de inhoud als de voorwaarden van de opdracht zijn besproken.

Het verslag vermeldt dat de notaris alleen de offerte van de huisaccountant wilde ondertekenen en niet de opdrachtbevestiging van het kantoor van de AA, omdat zij eerder (prijs)afspraken had gemaakt met de huisaccountant. Het is niet aannemelijk dat de notaris de opdrachtbevestiging niet kende. In tegenstelling tot de Accountantskamer meent het college dat er wel overeenstemming bestond over de opdrachtvoorwaarden.

Ad 3

Volgens de accountant:

• had de notaris niet geklaagd over de administratiemededeling;
• heeft hij na onderzoek op goede gronden geconcludeerd dat de financiële administratie van de notaris in opzet voldeed aan de regelgeving;
• heeft hij dit gerapporteerd en voldeed die mededeling aan de eisen;
• heeft hij nadien zeer intensief onderzoek gedaan naar de financiële administratie van de notaris en de conclusie daarvan was dat deze deugde;
• heeft hij de uitslag van dat onderzoek getoetst en mogen concluderen dat een en ander in orde was;
• gaf ook de administratieverklaring van april 2012 daarom een juist beeld.

Volgens het college voldeed de ‘administratiemededeling over 2010’ inderdaad aan de eisen. De accountant heeft bij de mededeling terecht een voorbehoud gemaakt. Volgens de Accountantskamer kon de accountant destijds niet verklaren dat de administratie van de notaris op 1 januari 2012 in opzet voldeed aan de bepalingen van de Administratieverordening omdat 1 januari 2012 niet alleen een zondag, maar ook een feestdag was.

Volgens de accountant heeft hij deze vrije dag gebruikt om de resultaten van het onderzoek naar de financiële administratie te toetsen. De notaris heeft geen feiten aangevoerd die hierover twijfel oproepen. Het verwijt dat ook de mededeling met het voorbehoud niet voldoet aan de eisen is daarom niet gegrond – net als de andere klachtonderdelen, die de Accountantskamer gegrond had verklaard.

Maatregel

Geen.