Op het eerste gezicht is mijn bezoeker een dame van een leeftijd die niet ver bij die van mijzelf vandaan ligt, dat schept toch een zekere band. Zij had mijn adres doorgekregen van een advocaat die geen raad meer met haar zaak wist.

Bij binnenkomst merkte ik een zekere gereserveerdheid. In de eerste plaats vond ik dat vervelend, maar al snel snapte ik waar dit aan lag. De vraag die zij mij stelde had namelijk niet zozeer op zichzelf betrekking, maar op de pensioensituatie van haar echtgenoot. In het jaar 2005 is de pensioenregeling bij zijn werkgever gewijzigd van een eindloonregeling in een beschikbare-premieregeling.

Op zich niets raars, dit is namelijk bij heel veel ondernemingen gebeurd. Indertijd is door een pensioenadviseur verteld, dat een beschikbare-premieregeling weliswaar minder zekerheden kent, maar haar man hoefde zich nergens zorgen over te maken. De verzekeraar kon heel goed beleggen en, zo heeft de adviseur indertijd duidelijk gesteld, als hij eerlijk was zou hij zelf ook veel liever een beschikbare-premieregeling hebben. Haar man is uiteindelijk na de nodige aarzeling akkoord gegaan.

Volgend jaar gaat het pensioen in en het pensioen blijkt nu maar de helft te bedragen van de uitkering waarop ze gerekend hebben. Inmiddels weet ze dat dit door de extreem lage rente wordt veroorzaakt, maar toch. Ze hoort veel over pensioenrechten die bij pensioenfondsen gekort dreigen te worden, maar nooit over pensioenrechten die maar de helft bedragen van het bedrag dat ze zouden moeten zijn.

Schadevergoeding

Ik bekijk de zaak eens goed. Ik stel vast dat de beschikbare-premieregeling indertijd erg opportunistisch is voorgesteld met een hoog te bereiken rendement en een rentestand van 6 procent. Op geen enkele wijze is de werknemers gewezen op de grote risico’s die zij bij zo’n pensioensysteem lopen.

Als de rente iets minder is dan indertijd voorgerekend, ontstaat al heel snel een zeer nadelige situatie ten opzichte van de oude regeling. Bij een rente van 0 procent zoals nu, halveert het beoogde pensioen. Inmiddels heeft de Hoge Raad geoordeeld dat deze risico’s aan werknemers in ondubbelzinnige taal moeten zijn voorgerekend. Anders is de werkgever, of in ieder geval zijn pensioenadviseur, aansprakelijk voor de schade. Dit soort zaken hebben werknemers al tonnen schadevergoeding opgeleverd.

Op mijn gevoel en ervaring afgaand, denk ik dat de kans groot is dat deze mevrouw en haar echtgenoot de dupe zijn van slechte voorlichting en kans maken op een soortgelijke schadevergoeding. De stukken die met de overgang van de eindloonregeling naar de beschikbare premieregeling te maken hebben zullen daarbij doorslaggevend zijn.