Lex van Almelo

Belangrijkste feiten

Een registeraccountant stelt de jaarrekeningen samen van enkele vennootschappen uit een groep. Hij speelt een bedenkelijke multirol als medeaandeelhouder van enkele groepsvennootschappen, als samensteller, als adviseur en als notulist van een aandeelhoudersvergadering waar een dividendbesluit werd genomen.

Na een klacht legt de Accountantskamer hem een doorhaling op met een herinschrijvingsverbod van twee jaar, onder meer omdat hij volhardt in de weigering uitsluitsel te geven over “zijn belangen in ondernemingen”. Daaruit blijkt dat hij totaal niet beseft hoe belangrijk objectiviteit is.

Volgens de minderheidsaandeelhouder van één van de groepsvennootschappen, die ook de klacht tegen de accountant indiende, hebben twee kantoorgenoten van de accountant eveneens een kwalijke rol gespeeld bij het dividendbesluit en het samenstellen van de jaarrekening. Na afloop van voornoemde klachtprocedure is de minderheidsaandeelhouder blijven corresponderen met een derde kantoorgenoot.

Begin 2016 dient de minderheidsaandeelhouder een klacht in tegen de doorgehaalde accountant en diens drie kantoorgenoten. De Accountantskamer verklaart de klachten niet-ontvankelijk respectievelijk ongegrond. De minderheidsaandeelhouder gaat in hoger beroep.

Beroepsgronden

De Accountantskamer heeft de klachten ten onrechte niet-ontvankelijk respectievelijk ongegrond verklaard.

Oordeel

Het beroep is ongegrond.

Ne bis in idem

Uit vaste rechtspraak van het college (zoals deze uitspraak en deze) volgt dat het beginsel van ne bis in idem ertoe leidt dat handelen waarover al een tuchtrechtelijke eindbeslissing is geveld niet nogmaals kan worden berecht door de tuchtrechter. In de eerdere procedure bij de Accountantskamer heeft de minderheidsaandeelhouder al aangevoerd dat er sprake was van samenspanning en erop gewezen dat het er alle schijn van had dat de accountant zijn privébelangen liet voorgaan op de belangen van de minderheidsaandeelhouder. De Accountantskamer heeft toen al een oordeel gegeven over de klachtonderdelen die de kamer later terecht niet-ontvankelijk verklaarde wegens het ne bis in idem-beginsel.

Als de klager het er destijds niet mee eens was, had-ie hiertegen hoger beroep kunnen instellen. Dat heeft die echter niet gedaan. En herroeping of herziening van een onherroepelijk geworden uitspraak is niet mogelijk, zoals het college al eerder zei. In deze nieuwe procedure kan de minderheidsaandeelhouder dus niet vragen om herroeping of herziening van de uitspraak in de eerste procedure.

Zes andere klachtonderdelen (j, k, m, n, p en q) heeft de Accountantskamer in de nieuwe procedure terecht niet-ontvankelijk verklaard, omdat de klachttermijn was overschreden. Wat betreft de resterende klachtonderdelen heeft de minderheidsaandeelhouder onvoldoende onderbouwd dat de Accountantskamer deze ten onrechte ongegrond heeft verklaard.

Relevante feiten

Tot slot zegt het college dat de Accountantskamer volgens vaste rechtspraak alleen de feiten hoeft vast te stellen die relevant zijn voor een oordeel over de verwijten. Feiten die de Accountantskamer niet relevant vindt voor de beoordeling hoeft hij niet te betrekken bij de feitenvaststelling. De Accountantskamer hoeft dus ook niet ieder feit dat een partij relevant vindt op te nemen in de uitspraak.

Maatregel

Geen.

Annotatie Lex van Almelo

Als je niet helemaal je zin krijgt van de Accountantskamer moet je in hoger beroep gaan en niet een nieuwe klacht indienen met dezelfde strekking als het oordeel al definitief is. Verder mag de Accountantskamer zich bij de beoordeling en in de uitspraak beperken tot de feiten die relevant zijn voor de oordeelsvorming.